45 yaşındaydı Murat Çetinkaya, emekli olacaktı artık, çok az günü kalmıştı, onu bekliyordu; çok az gün, sadece 20…
45 yaşında emekli mi olunur, EYT’li miydi yoksa…
Ajansın geçtiği haberde böyle bir bilgi yok.
Bilmiyoruz EYT’li miydi, ama madenciydi Murat.
Zor iştir madencilik, çok zor iştir ve bu yüzden dünyanın her yerinde, her iş kanununda yeri ayrıdır, çok çabuk yıpranır madenciler, çok çabuk yaşlanırlar ve o yüzden de yaşarlarsa başkalarından daha erken emekli olurlar.
Ve emekli olsalar da olmasalar da herkesten daha çok ölür madenciler; 2023 verileri henüz bilinmiyor ama mesela 2022 yılı rakamları ortada; o yıl her üç günde bir madenci ölmüş bu ülkede. Avrupa ortalamasının en az iki katı…
45 yaşındaydı Murat Çetinkaya. Madenciydi. Üç çocuğuna ekmek parasını buralardan, bu kömür kayalarından söküp almıştı hep. Zordu evet, ama bildiği işti, ailecek bildikleri işti, yedi kardeştiler ve kardeşlerden üçü madenciydi. Bolu’da, Zonguldak’ın başka ocaklarında çalışmıştı ve emekliliğine yirmi gün kala buradaydı; Zonguldak Kilimli’de, Akkurt Madencilik’in ocağında.
Ve göçtü ocak önceki gün. Yarı yaşındaki Erdem Yıldız’la birlikte göçüğün altında kaldı Murat. Erdem’i kurtardılar iki saat sonra, çekip aldılar göçüğün altından ama Murat’a öyle olmadı. Uzun sürdü onu çıkarmaları ve çıkardıklarında, ocağın ağzında saatlerdir onu bekleyen eşi Meliha feryadı bastığında artık ölüydü…
Bayrak asıldı Murat’ın Beycuma beldesi Dereli mahallesindeki baba evine madenci ölülerine hep yapıldığı gibi, tabutu bayrağa sarıldı. Kızları Melisa (15), Merve (13), küçücük Meva (4) gözyaşı döktü, helallik alınırken eşi Meliha (47) ağıt yaktı bütün madenci eşleri gibi.
İkindi namazı kılındı. Sonra cenaze namazı ve ardından köy mezarlığında toprağa verdiler Murat Çetinkaya’yı.
45 yaşındaydı Murat, 20 gün sonra emekli olacaktı. 20 gün sonra hayatta olacaktı.
