Hatay’ın İskenderun ilçesinde yaşayan Mehmet Boz, bundan tam 30 yıl önce çalışmak için Rusya’ya gitti. Rusya’da bir inşaat şirketinde şoför olarak çalışmaya başlayan Mehmet Boz, 1994 yılında gönlünü Rus vatandaşı Svelena’ya kaptırdı. Çift bir süre sonra evlendi ancak Mehmet Boz’un çalıştığı şirketin işi de bir süre sonra bitti. Boz da tek başına Türkiye’ye dönmek zorunda kaldı. Mehmet Boz yine de zaman zaman Rusya’nın yolunu tuttu ancak bir süre sonra maddi imkanlar buna da elvermedi. Böylece 9 yıllık hasret de başlamış oldu.
Yıllar geçerken Svelena pankreas kanserine yakalandı. Boz da kanser hastası eşini yalnız bırakmadı ve her gün görüntülü konuşup ona moral verdi. Yıllardır eşiyle arasındaki tek bağ telefon olan Boz, ölmeden önce eşine kavuşmak istiyor. Eşiyle birbirlerini çok sevdiklerini belirten Mehmet Boz, “Kendisi tedavi gördüğü için telefonda ona moral vermeye çalışıyorum. Birbirimizi çok seviyoruz. Kalan şu son günlerimizde bir arada olmak istiyorum. Hasta olduğu ve tedavi gördüğü için buraya gelemiyor. ‘Ölürsem, burada öleyim’ diyor. Ben de onun yanında olmak istiyorum ama çaresizim. Günde 2-3 kez görüntülü olarak birbirimizi arayarak hasret gideriyoruz. Devlet büyüklerimden bizi birbirimize kavuştursunlar istiyorum. Bir araya gelmek, ölürsek de beraber ölmek istiyoruz. Son istediğim; görüşmek ve eşimle bir araya gelmek. Son günlerimizi beraber mutluluk içinde yaşayalım” dedi.