Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin (KKTC) kuruluşunun 40. yılında Kıbrıs Barış Harekatı’na katılanlar yaşadıklarını ilk günkü gibi hatırlıyor. Bunlardan biri Mehmet Gemici. Ailesi 1974 yılında harekatta görev alan Mehmet Gemici’yi bir süre şehit oldu sandı. Bu nedenle Giresun’daki evine döndüğünde aile büyük şok yaşadı ve Mehmet Gemici de o gün bugündür ‘Şehit Gazi Mehmet’ olarak anılıyor.
Anlattığına göre Gemici birinci harekatta, 20 Temmuz’da Kıbrıs’ta Günyeli’ye paraşütle atlamıştı. Bazı arkadaşlarının paraşütü açıldı, kimininki açılmadı ve herkes sağa sola savruldu. Akşam saatlerinde Lefkoşa’ya taarruza giden Mehmet Gemici ve arkadaşlarının katıldığı birinci harekat iki gün, ikinci harekat ise üç gün sürdü. Mehmet Gemici harekat sırasında sık rastlanmayan bir olay yaşadı: Yanındaki arkadaşı vurulup şehit olurken onun üzerine düştü ve bu sırada Gemici’nin kaburga kemiği çatladı. Hastaneye kaldırılan Mehmet Gemici 20 gün tedavi gördükten sonra terhis edildi.
Ailesi şehit olduğunu zannediyordu
Giresun’a döndüğünde adının şehit listesine yazıldığından haberi yoktu Mehmet Gemici’nin; ilk olarak ablasının evinin yolunu tuttu. Ancak kapıyı açan yeğeni onu içeri almadı. Ablası ise öldüğünü sandığı kardeşiyle kapıda karşılaşınca “Sen nereden çıktın?” deyip bayıldı. Neyse ki eniştesi hemen Mehmet Gemici’yi içeri aldı ve bütün aile ağlamaya başladı. Babası o sırada muhtardı ve şehit haberi onlara bir ay önce ulaşmıştı. Bu nedenle bütün aile şaşkındı: “Komutan babama şehit olduğumu söylemiş. Köy yerinde herkes yasımı tutuyor, herkes şehit olduğumu düşünüyor, ev dolup taşıyor. Şehit olmadığım haberi yayılınca adım da ‘Şehit Gazi Mehmet’ olarak kaldı.”
Mehmet Gemici’nin dedesi de İstiklal Savaşı gazisiydi ve babası oğlunun şehit olduğunu sandığında babasının mezarının yolunu tutmuş, onun yanına bir bayrak dikmişti: “Baba torununu getirdim, şehit oldu.” O bir ayın ardından Mehmet Gemici şehit olmadığını neyse ki kanıtladı ve askerlik şubesine gidip yaşadığını bildirdi. Gazilik unvanını da öyle aldı.
‘Beni bulmasını çok isterim’
Mehmet Gemici şimdi 72 yaşında ve harekat günlerinde yaşadığı bir olay halen içinde yara. Savaş sırasında Gemikonağı’ndayken Mehmet Gemici’ye komutanı evleri kontrol etme görevi veriyor. Mehmet Gemici de iki arkadaşıyla bir eve giriyor ve kapıyı açtığında onu geniş bir banyo karşılıyor. Banyoya baktığında uzun bir küvet görüyor ve gördükleri rüyasına dahi giriyor. Anlatımına göre küvette sarı saçlı bir kadın iki çocuğuyla birlikte saklanmış ve Mehmet Gemici’yi görünce kadının korkudan gözleri büyüyor. Mehmet Gemici kız kardeşini hatırlıyor o an ve kapıyı kapatıp çıkıyor. Kadın ve çocuklarının akıbetini merak eden Mehmet Gemici “Hayattaysa keşke ortaya çıksa, ‘Bir Türk askeri çıktı ve bizi öldürmedi’ dese. O kadını ve çocukları şu an görmek çok isterim. Böyle televizyona çıksa ya da haber verse bir şekilde, öyle merak ediyorum ki, benden sonra ne oldu, bilmiyorum. Halen diyorum ki ‘acaba kadın yaşıyor mu, çocuklar yaşıyor mu?’ Eğer duyarsa, bir şekilde görürse ben Ankara Muharip Gaziler Derneği’ndeyim, beni bulmasını çok isterim” diyor.