Batı Anadolu’da kurulan 12 Aiol Kenti’nden biri olan, Yunusemre ilçesi Yuntdağı Köseler Mahallesi’ndeki iki bin 700 yıllık geçmişe sahip Aigai Antik Kenti’nde kazı çalışmaları devam ediyor. Üstelik Türkiye’nin çeşitli üniversitelerinden katılan 22 gönüllü öğrencinin de sahada mesleki deneyim kazandığı kazı çalışmalarıyla…
Manisa Celal Bayar Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü Başkanı Prof Dr. Yusuf Sezgin başkanlığında sürdürülen çalışmalarda farklı dönemlerde açığa çıkarılarak içi temizlenen sarnıçlar, su tutarak kazı ekibine de hizmet veriyor. Antik kent dönemin tarihine ışık tutan çok sayıda bulgunun yanı sıra bugün de kullanılan sarnıçlarıyla da dikkat çekiyor. Çalışmalar sırasında bulunan yaklaşık iki bin 500 yıllık su sarnıçları temizliği yapıldıktan sonra ilk günkü işleviyle kazı ekibinin su ihtiyaçlarını karşılıyor.
Ekip çalışmalar sırasında ana kayaya oyulmuş 4-5 metre derinliğinde çok sayıda sarnıç keşfetti. Sezgin bu sarnıçların istilalar sırasında şehri terk eden halk tarafından toprak ve kayayla doldurularak tahrip ettiğini söylüyor. Ekip sarnıçların içini temizledi, moloz ve kayaları çıkardı, bu sırada bazı seramik kap, testi, çatal, bıçak ve heykelcik gibi tarihi eserler de buldu. Ve bir sonraki kazı çalışmaları için geldiklerinde temizledikleri bu sarnıçların yağışlar sayesinde dolduğunu ve kullanılır halde olduğunu fark ettiler. Sezgin suyla dolan sarnıçlardaki suyun yazın en sıcak günlerinde bile buharlaşmadan kaldığını söylüyor:
“Bu sarnıçlar derinliği dört beş metreye ulaşan büyük hazneler. Şu an yazın en sıcak günlerini yaşıyoruz, mesela arkamızdaki sarnıcı 2006 yılında kazıp açığa çıkarmıştık. Şu an ağzına kadar su dolu, yağmurların yağmadığı mevsimde bile çok iyi su tutuyor bunlar. Çünkü özel bir yapıları var. Burası volkanik bir arazi, bu kayanın içinde su buharlaşmadan kalabiliyor. Sarnıcın ağzı çok dar başlayıp aşağıya doğru genişliyor ve bu buharlaşmayı engelliyor.”
Kazı ekibi de bu sarnıçtan faydalanıyor. Özellikle işçiler, öğrenciler el yüz yıkamak için veya kazılardan toprak içinde çıkan seramiklerin yıkanması için sarnıcı kullanıyor. Ayrıca antik şehirdeki sarnıçlar kanallarla birbirine bağlanmış halde. Sarnıç belli bir doluluk seviyesine ulaştıktan sonra fazla suyunu daha aşağı kottaki başka bir sarnıca aktarıp dolduruyor. Böylece sular boşa akmıyor ve düzenli bir işleyiş oluyor.