“Türküm, laikliği savunuyorum ve demokratım. Mustafa Kemal Atatürk, barış ve kardeşlik için evrensel söylemle modern, laik ve demokratik Türkiye’yi yarattı. Onun fikirlerini takip edenlere Kemalist denir. Kemalist olduğunuzda kurşunla öldürülebilirsiniz, hapsedilebilirsiniz ama sizi asla korkutamazlar. Bu farklı bir zihniyet. Benim de yazdığım Cumhuriyet gazetesinde, her gün siyaset hakkında konuştuğum yakın arkadaşlarımdan sekizi öldürülmüştü. 2008’de en az 15’i Kemalist yazar arkadaşlarım olmak üzere yüzlerce gazeteci hapse atıldı. Sekiz yıl hapiste kaldılar.”
Bu sözler, Türkiye’nin uluslararası sanat dünyasında tanınan en önemli isimlerinden Bedri Baykam’a ait. Sanatçı, Kaliforniya’nın ünlü kültür sanat dergisi Dispatches’e verdiği bir söyleşide sanat yaşamından, Türkiye’ye; bıçaklanmasından, eserlerine ve kariyerine ilişkin soruları yanıtladı.
Baykam, İzmir, Gündoğdu’da kalabalıklara seslenirken/ Bedri Baykam arşivi.
Üniversite eğitimini Paris’teki Sorbonne Üniversitesi’nde alan, hayatının bir dönemini Kaliforniya’da yaşayıp eğitim alarak geçiren Baykam, 1987’de Türkiye’ye döndü ve o zamandan beri İstanbul’da yaşıyor. Baykam Türkiye’ye dönüşünün bir amacı olduğunu söylüyor:
“İslami köktenciliğin yükselişinin tehlikeleri konusunda halkı bilgilendirmem gerektiğini hissettiğim için daha fazla siyasi sanat yapmaya başladım. Ses ve müzikle çok büyük canlı enstalasyonlar yaptım, röportajlar verdim.”
‘Neredeyse ölüyordum’
Baykam denilince akıllara dünyaca ünlü eserleri, yazıları ve sanat yaşamı gelse de sanatçının bıçaklanması da hayatının en önemli anlarından biriydi. 2011’de Kars’taki İnsanlık Anıtı’na yürüyüş düzenlemek amacıyla sanatçılarla buluşan Baykam, görüşme sonrasında bıçaklanmıştı. Baykam “Neredeyse ölecektim” dediği olayı anlattı:
“18 Nisan’da neredeyse bıçaklanarak öldürülüyordum. Fail yakalandı, hapsedildi ve toplam dokuz yıl hapis yattı. Hapishanede öldü. Kars’ta heykel yapan bir arkadaşım Mehmet Aksoy. Türkler ve Ermeniler arasında uzun bir mücadele ve yanlış anlamalar dizisi var. Ancak bunun Türkler ve Ermeniler arasında bir İnsanlık ve Dostluk Anıtı olması gerekiyordu. Dedik ki geçmişte ne olduysa, lütfen arşivlerinizi ve tarihçilerinizi getirin, biz de bizimkini getirelim ve dostça konuşalım ve tarafsız bir toplantı yapacağız, başka bir ülkeden bir yargıç getireceğiz, ne olacağını göreceğiz ve ne gerekiyorsa yapacağız. Ama sözde tarihçiler ve arşivciler arasındaki bu büyük buluşmayı da isteyen Erdoğan, anıtın yıkılmasını istedi. Bu yüzden bu anıtı yıkımdan korumak için bir basın toplantısı düzenledik.
‘O saldırıyı tam 25 yıldır bekliyordum’
Basın toplantısından sonra kitaplarımı ve dosyamı vb. bir kenara koymak için iki asistanımla arabama dönüyordum. Aslında sanat merkezinde bir koleksiyoncuyla randevum vardı ama o gün mucizevi bir şekilde iptal etti. Bu yüzden çalışmak için eve gidiyordum. Sanat merkezine gitmeye karar verseydim, bu adam arabaya atlar, asistanımın ve benim arkamdan boğazlarımızı kesebilirdi.
Daha sonra itiraf etti, basın toplantısından önce lobide konuşmalarımızı duymuş. Kendi aramızda yaptığımız ‘Bu anıtı savunmak için kurşun geçirmez yeleklerimiz olmalı’ ki gerçekten yeleklerimiz olduğunu düşündü. Bu nedenle bıçağı göğsüme saplamak yerine karın kenarımdan saplamaya karar vermiş.
O an bıçaklandığımı düşünmedim, muhtemelen beni yıllardır görmeyen diyen eski bir arkadaşın bana yaklaşması gibi hissettim. Sonra aniden döndüm ve kocaman bıçağı gördüm. Ve o an saldırıyı 25 yıldır beklediğimi fark ettim… Tam 25 yıldır.
Bedri Baykam’ınn sanat tarihi haritası, 2019.
‘Sanat tarihindeki arkadaşım Picasso’
Baykam kendini sanatçı olarak nasıl konumlandırdığı sorusunu da yanıtladı. Picasso’ya duyduğu hayranlığı anlattı, sevdiği sanatçılara saygılarını sundu ve sanatın insana nefes verdiğini söyledi.
“Picasso benim sanat tarihindeki ‘arkadaşım’ ve ona büyük bir saygım var. Çok yönlülüğü, kadınların sanatını etkileme şekli, tarzını dinamik olarak değiştirmesi, kendini tekrar etmemesi…”
‘İyi sanat size nefes verir’
“Bugün büyük müzelerde yer almamam, hırsımı değiştirmiyor. En büyük örnek elbette Van Gogh’tur. Eğer bir tenisçi olsaydım, 40 yaşımı geçtikten sonra para eksikliği ya da başka nedenlerle önemli turnuvalara katılamasaydım, ‘Aptalca davrandım’ der ve antrenör olurdum.
Ama sanat böyle değil. Belki 50 yıl sonra çok daha ileride olurum. Önemli olan, üzerinde konuştuğumuz her şeyin üretimidir. Önemli olan, aynı anda yapılan tüm bu farklı mücadelelerin benzersizliğidir. Bu, aynı anda beş şeytanla düello yapmak gibidir. Çünkü iyi sanat size nefes verir, size vizyon sağlar ve onu nasıl ele almanız gerektiğini bildiğinizde sistemdeki hava kadar gerekli bir şeydir… Yelkenlerinizdeki rüzgardır.
‘111 bin camimiz var, yeterince çağdaş sanat müzemiz yok’
Baykam ayrıca Türkiye’deki çağdaş sanat müzesi eksikliğine de değindi:
“Ülkemde kaç tane çağdaş sanat müzesi olduğunu biliyor musunuz? Atatürk İstanbul’da bir müze açtı, ölümünden sonra Ankara’da bir tane daha müze açıldı. O zamandan beri hiç müze açmadık. Sıfır. Ve 111 bin camimiz var. Son 15-16 yılda açılan bazı özel müzeler var. Benim sanat merkezim özel, Istanbul Modern de özel. Ama devlet hiçbir şey yapmadı. Dolayısıyla, eserleri ihraç etmek ve farkındalık yaratmak için uluslararası müzeler arasındaki ilişkiler sıfır.”
