Yazar, eleştirmen ve çevirmen kimlikleriyle bilinen İrfan Yalçın 90 yaşında hayatını kaybetti. Türkçenin üretken kalemlerinden Yalçın toplumcu gerçekçi eserler verdi. ‘Genelevde Yas’, Pansiyon Huzur, Ölümün Ağzı, Fareyi Öldürmek, Yorgun Sevda, Cellat Ağlıyor, Son Bahçeler, İlkyaz Ölümleri ve Büyük Soytarı’ gibi yapıtları kaleme alan Yalçın büyük trajedileri çarpıcı diliyle anlatmasıyla tanınıyordu.
1934’te Zonguldak’ta dünyaya gelen Yalçın İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Fransızca öğretmenliği yaptı. Daha sonra yönünü kitaplara ve edebiyata çevirdi.
‘Genelevde Yas’, 1998’de ’14 Numara’ adıyla Sinan Çetin’in yönetmenliğinde sinemaya uyarlanmıştı.
1972 yılında öğretmenliği bırakarak İstanbul’da kitabevi açtı ve Z Yayınevini kurup yönetti. Varlık ve Türk Dili dergilerinde yayımladığı şiir, öykü ve çeviri yazılarından sonra bir süre yazın yaşamına ara verdi. 1959 yılından itibaren hikâye, eleştiri ve çevirileri Varlık, Türk Dili, Soyut, Gelecek, Yeditepe, Yansıma dergilerinde yayımlandı.
Yeni Dergi’nin 1968’de açtığı bir yarışmada ‘İnce Memed’ eleştirisiyle ikincilik, Milliyet Yayınları 1974 Roman Yarışmasında Pansiyon Huzur (1975) romanıyla ikincilik ödülü aldı. Edebiyat dünyasına 1975 yılında yayımlanan ilk romanı ‘Pansiyon Huzur’la adım atan Yalçın’ın eserleri sinemaya ve tiyatroya uyarlandı. 1985 yılında yönetmenliğini Sinan Çetin’in yaptığı bol ödüllü film ’14 Numara’ Yalçın’ın ‘Genelevde Yas’ kitabından uyarlanmıştı.
Uyarlamalar eser sahiplerini her zaman memnun edemeyebiliyor. Yalçın geçen sene Cumhuriyet’ten Gamze Akdemir’e verdiği bir röportajda “Yapıtlarımın tiyatroya ya da sinemaya uyarlanmasını o kadar önemli bulmuyorum. Hiç ummadığınız değişik şeyler çıkabiliyor karşınıza. Düş kırıklığına uğruyorsunuz. Bir anı olarak kalıyor sizde” demişti.
