Hepimiz hayatımız boyunca bizi zorlayan, üzen, hatta yıkan sorunlarla karşılaşırız. Çaresizlik, insanı yalnız hissettiren bir duygudur, bu nedenle başkalarının sihirli eli, sözleri ya da varlığı, travma yaratacak olayların yarattığı tahribatın hafiflemesinde büyük katkı sağlar. Bir bakıma teselli gerekli bir şeydir.
Yıkılmayıp ayakta kalmışsak mutlaka bir teselli bulmuş olduğumuz söylenebilir. Teselli, belki de çaresizliğin en dibinden çıkma konusunda bize motivasyon kazandıran bir şeydir. Peki hiç düşündünüz mü, büyük ya da küçük, zorlayıcı durumlarda teselli bulmamız belli bir örüntü gösteriyor. Başka bir deyişle, teselli bulmamızın içeriği ve şekli (ve elbette nedenleri) karakterimizle alakalı. Kimimiz ağlayacak bir omuzda pışpışlanarak, kimimiz övgü yağmuruyla pohpohlanarak teselli olur. Kimimiz kolay kolay teselli bulamaz. Kimimizse hep teselli eden konumundadır. Peki ya siz? Var mısınız teste?