İlk olimpiyat altınını aldığında bazı rakipleri daha doğmamıştı bile. Dame Sarah Storey paralimpik tarihinin gördüğü en büyük sporculardan biri. Bisiklette C5 zamana karşı kategorisinde kazandığı altın madalyayla Kanadalı yüzücü Michael Edgson’ı yakalayan Sarah kariyerinin 18. paralimpik madalyasını elde etti ve bu alanda beşinci sırayı Michael’la paylaşmaya başladı.
Kariyerinde toplam 29 paralimpik madalyası olan Storey bu alanda 55 madalyalı efsane Trischa Zorn’un ardından ikinci sırada yer alıyor. Kariyerine yüzücü olarak başlayan ve ilk altın madalyasını 1992 Barcelona’da 100 metre sırtüstünde kazanan Storey aynı Paralimpik Oyunlarında 200 metre bireysel karışıkta da altın madalyayı boynuna taktı. İlk olarak 2008’de Paralimpik Oyunlarında bisiklete binen Storey buradan iki altın madalyayla ayrıldı. Londra’yı dört altınla geçtikten sonra 2016 ve 2020’de üçer altın madalya kazandı ve 46 yaşında geldiği Paris’te de altın hedefledi.
Bu hedefine zamana karşıda ulaşan Storey dokuzuncu kez katıldığı oyunlarda 18. kez altın madalyayı boynuna geçirdi. Storey zamana karşı etabı 5.8 km’deki ilk kontrol noktasında yedi saniye geride olan Fransız Heidi Gaugain’e 4.69 saniye fark atarak kazandı. Ancak bu günün ilerleyen saatlerinde erkek atletler tarafından tamamlanacak yarışın yarısı uzunluğunda, toplamda sadece 14.2 km’lik parkurun tamamındaki tek kontrol noktasıydı. Storey yarış sonrası bu duruma “Bu şimdiye kadarki en kısa Paralimpik zamana karşı yarışımız ve bunun gerçekten utanç verici olduğunu düşünüyorum, çünkü para sporunuzu istediğiniz şekilde sergileyemiyoruz. Çok mutluyum. Ayda yürür gibiyim. Ama her zaman bir şeyleri geliştirmenin yolları olduğunu biliyorum” dedi.
Storey “Erkekler gibi iki tur atmamız için gün içinde bolca zaman var. Kadın bisikletinde eşitlik için bu kadar mücadele ettikten sonra geçen yıl Glasgow’da dünya şampiyonasında yaşadıklarımızdan sonra para-bisiklette buna sahip olamamak gerçek bir hayal kırıklığı” diyerek tepkisini sürdürdü. Üst üste beşinci kez zamana karşı yarışında birinci gelen Storey “Ben her zaman güçlü oldum. Bu yüzden tırmanışların önemli olacağını biliyordum. Gerçekten de 20 dakikalık bir yarışta toparlanmaya yer yok. Yani, evet, isterseniz engebeli bir 10 dakika. Evde bunlardan çok yapıyoruz, bu yüzden bolca antrenman fırsatım var. Ancak şampiyonalarda en az 22 km yarışmayı bekliyorsunuz ve sanırım diğer tüm Paralimpik Oyunlarda da bunu yaptık. Pekin’deki o inanılmaz parkura bakıyorsunuz, Rio’ya bakıyorsunuz, düz olmasına rağmen daha uzundu. Sonra Tokyo’da motor pistimiz vardı ve zaten kimse yoktu. Ama orada üç tur attık ve gerçek bir meydan okumaydı. Sanırım bu, öncekilere göre bu anlamda en büyük hayal kırıklığı. Umarım bir daha böyle bir şey yaşanmaz” diyerek temennisini dile getirdi.
Organizatörler yarışlardaki mesafeyi kısaltarak hem sıkışık çarşamba gününde takvimde yer açmak istedi, hem de madalya seremonilerinin de planlanan süreye yetişmesini umdu. Ancak bu durum kadın yarışlarının erkek yarışlarına göre daha farklı strateji izlenmesine yol açtı. Geçen sene Glasgow’da da yarışan ve burada dünya şampiyonluğuna uzanan 46 yaşındaki Storey buradaki idmanlarını ve yarışın yapılış şeklini hatırlatarak Paralimpik Oyunları gibi özel bir yerde söz konusu durumun yaşanmasından duyduğu mağduriyeti her ne kadar yarışı kazandığı için mutlu olsa da dile getirmekten çekinmedi.