Pazar akşamı kadın voleybol takımımızın Amerika ile maçını seyrettim.

streslendiğim anlarda gözümü ekrandan kaçırmaya çalışsam da bunu başaramadım. bir ara Fenerbahçe’nin maçlarında strese dayanamadığında stadın dışına çıkan Ertuğrul Özkök gibi olacağımı bile düşündüm. 

iki takım da olağanüstü oynadı, inanılmaz ritimli ve çok artistik bir maç oldu.

futbol maçlarını seçerek izlerim, ama bugüne kadar izlediğim hiçbir futbol maçında pazar günü gördüğüm kalite ve heyecan yoktu. 

güzel bir geleceğin asıl kurucuları olan, topa sanat gibi vuran genç kadınlarımızı bazen gözüm yaşararak ekran başında destekledim.

***

gece benim için sadece mutluluktan oluşan bir ortam olacaktı.

ama maalesef bunu daha önce de yazdığımdan artık bir Türk klasiği kabul ettiğim üzücü durum yine yaşandı.

Ben eğitim durumumuz  ve hayata bakışımız aynı komşularımın olduğu bir sitede yaşıyorum.

site nüfusu içinde sıkı bir spor seyircisi ve taraftar grubu da var.

evimizin balkonundan gördüğüm ortak havuzumuzun arkasında bir kafe bulunuyor.

bu kafede önemli futbol maçları olduğunda büyük ekrandan toplu halde maç seyredilir. derbi gecelerinde hayli coşkulu olur ortam. herkes içkisini çerezini getirir, gerekirse paylaşılarak maç heyecanının tadı çıkarılır.

maç gecelerinde evimde kafeden gelen coşkulu sesleri duymak tuttuğum takım kaybediyor olsa da beni hep çok mutlu eder.

***

fakat pazar akşamı kafemiz sessizdi. maç bitti, ortada ne kutlama ne de coşku vardı.

oynanan futbol olsaydı maçın bitişinde ortalık şenlenirdi, hatta sitenin arka tarafında genelde havai fişek atılan semt de canlanırdı.

Düşünsenize varlıklarıyla gurur duymamız gereken bir dünya şampiyonumuz var. kadınlarımız modern cumhuriyetin şık yüzü ve dünyada nerede olurlarsa olsunlar bize gurur veriyorlar.

dünyanın neresinde olursak olalım arkalarında durmamız, desteklememiz gereken kadınların maçında o gece sporsever bildiğim sitemde maalesef yine pek bir coşku yoktu.

***

kimse bana ertesi gün iş günü, o yüzden geç saate kadar oturamadık, palavrası atmasın.

çünkü futbol maçı olduğunda sabahlara kadar eğlenildiğini ben biliyorum.

birkaç hastalıklı kadın düşmanı beyin dışında Türkiye’de bu kadınlarla gurur duyulduğunu da biliyorum. bize çok ihtiyacımız olan zafer coşkusunu yaşatıyorlar.

bu yüzden müteşekkir olduğumuzu göstermeli, hiç olmazsa maç gecelerinde onları coşkuyla izleyerek desteğimizi vermeliyiz.