Son zamanlarda işten çıkan, çıkartılan çok insan var. Özellikle Aralık ayı… Yaprak dökümü mevsimi. Telefonlar artmaya başladı.

Kariyer yolculuğumda heybedekiler arttıkça hem tecrübem hem de heyecanım arttı; ama tuhaf bir şekilde endişelerim de büyüdü. İş görüşmesi yapma, iş değiştirme deneyimim neredeyse hiç yoktu. 32 yıl tek şirkette kalınca insan biraz tembelleşiyor sanırım. Yaptığım işte değil ama kendi kariyerimle ilgili risk alma iştahım da gelişmedi. Bana göre sevdiğim bir işim vardı, güvendiğim insanlarla çalışıyordum.

Önüme “bunu mutlaka denemelisin” dedirtecek net bir hedef de çıkmadı. Ya da belki ben çıkarmadım. Destek alacağım iyi örnekler de aramadım. Şimdi görüyorum ki bu mesele sadece benim meselem değilmiş. Eskiden iş teklifleri aldığımda çok sektör takıntılıydım. “Benim yapabileceklerim FMCG, yeme-içme gibi belli alanlarla sınırlı” diye düşünürdüm. Kısacası sınırları kendim koyar, içinde kalırdım. Girişimcilik ve eğitim alanı aklıma neredeyse hiç gelmezdi.

Oysa bugün; koca global bir şirkette üst düzey satış direktörlüğü yapmış birinin işi bırakıp börek üretim tesisleri kurması, eski bir CFO’nun ya da genel müdürlük yapmış başka bir arkadaşımın vakıf ve STK’larda tepe yönetici olması bana hiç sürpriz gelmiyor. Ya da benim Genwise’ı kurup hayatımda hiç denemediğim işlere girişme hikâyem.

Son zamanlarda işten çıkan, çıkartılan çok insan var. Özellikle Aralık ayı… Yaprak dökümü mevsimi. Telefonlar artmaya başladı:

“Bir süre dinleneceğim.”

“Genwise’da neler yapıyorsunuz?”

Biz de uzun zamandır şunu düşünüyorduk:

Genwise’ı daha küçük lokmalara mı bölsek?

Kısa buluşmalar yapsak…

Tanışsak, soru sorsak, birlikte heyecanlansak, meraklansak?

Bizim Genwise işimiz; 6 haftalık yoğun bir süreç. Adı üstünde girişme kampı. Toplamda her katılımcıyla 40 saat boyunca birlikte oluyor, çalışıyor ve üretiyoruz. Sonra mezun buluşmaları, alumni grubundan “şu toplantı var buna git”, “bunu oku”, “hadi buluşalım” diye darlamalar…

İşte bunu nasıl daha ufak, daha erişilebilir bir kapsül hâline getiririz diye düşünürken iki harika kadın “gelin, bizde yapın” dedi. Bizi buluşturan isim de sevgili Sertaç Doğanay oldu.“MSA ile buluşacağım, sizi de merak ediyorlar, beraber gidelim mi?” dedi. Tabii ki atladık. Kalktık gittik, iki harika arkadaşımız oldu:

Sitare Baras ve Mehtap Alp. Onlar anlattı, biz dinledik.

Biz anlattık, onlar dinledi. Ve işi birlikte pişirdik. Biz heyecanlıyız, onlar bizden daha da heyecanlı. “Bu iş olur” dedik. Olur mu olmaz mı göreceğiz ama artık ete kemiğe büründü, bir reçete yazıldı. Ben tezcanlı olduğum için haber vermek istedim.

İşte o buluşmalardan ve sohbetlerden çıkan sonuç şuydu:

MSA ev sahipliğinde tanışma buluşmaları yapalım. Adı üstünde: Açık Gün / Open Day. Herkese açık olacak. Hedef kitle ağırlıklı olarak 35 yaş sonrası; üçüncü çeyreğe kadar yolu olanlar. Tüm dünyanın konuştuğu ama hâlâ net bir çözüm bulamadığı konu ortada:

Orta yaş kariyer dönüşümü, çoklu kariyerler, radikal geçişler. Çok örneği olmadığı için mesele hâlâ “soru” olarak masada. Dünyada çareler aranıyor ama yapılmışı az.

Asıl soru şu:

Sen açık mısın?

Gel, açık açık konuşalım.

Bu buluşma, “Ben orada olmalıyım, ne kaçırıyorum?” dedirtmeli. Sonrasında bir topluluğa dönüşmeli. İnsanları harekete geçirmeli. Yeni yıl, yeni kararlar, yeni yollar…Belki de yeni kariyerler.

Şubat için hazırlıklara başladık. Paralı olacak. Çünkü değer verilmeli. Her buluşma ayrı bir deneyim olacak. Ayda bir. Farklı konular, farklı hikâyeler. Bu yoldan geçmiş, ulaşılabilir ve ilham veren konuşmacılar da bize katılacak. Bazen Genwise mezunları, bazen şefler, bazen de “rahat batıp” yeni işlere girişme cesareti bulanlar. Çünkü şunu biliyoruz: Her sabah uyandığında kafanda aynı ses varsa;

“İstediğim kariyer bu mu?”

“Daha mutlu uyanacağım bir iş yok mu?”

“Yalnız mıyım?”

“Cesaretim yok.”

“Nereden başlayacağımı bilmiyorum.”

Gel, soruları birlikte soralım. Bir akşam bile olsa tanışalım. Belki devam ederiz. Belki adım adım yeni bir yola yürürüz. Bu buluşmadan çıkarken cebinde üç soruya dair cevaplar olsun istiyoruz: Başka bir kariyer mümkün mü? Kafam netleşirse yol beni nereye götürür? Uyanış başladıysa, artık kendi yolumu nasıl bulurum? Biz Genwise’da logomuza virgül koyduk. Çünkü “hikâye bitmedi” dedik. Şubat başı başlıyoruz.