Her sene başında kendimize sormamız gereken bazı sorular var

Her yeni adım, her yeni satır, tanıştığımız her yeni insan, dünyamıza bir iz bırakıyor. Hatta çok uzun yıllardır tanıdığımız ama uzun zamandır derinlemesine sohbetler yapamadığımız eski arkadaşlarla oturup sohbet etmek bile farklı ilhamlar verebiliyor.

Genelde başkalarının bizim için söylediklerini daha çok önemsiyoruz. Çünkü kendimiz hakkında çok fazla düşünmüyor ve kendimizle konuşmuyoruz. Kendimizle ilgili yaptıklarımızı ve yapmak istediklerimizi başkalarına da çok anlatmıyoruz ve sormuyoruz. Geçen sene Kasım ayında ilk Genwise kampımızı başlattığımızda katılımcılardan CEO bir arkadaş ‘yıllar sonra kendimle bir kahve içtim, bana çok iyi geldi’ demişti. Ne kadar doğru demiştim içimden, herkese ve her şeye zaman yaratırken kendimle sohbet etmediğim zamanları düşünerek.

‘Yeni başlangıçlara  yelken açmamızı sağlıyor’

 Kendimizle ve güvendiğimiz eski/yeni insanlarla, kendimizi konuşmak iyi bir başlangıç olacak. Sanırım kilidi açan en önemli fark da bu oluyor. Yeni işler ve yeni başlangıçlara  yelken açmamızı sağlıyor. Yoldan çıkartıyor. Aslında belki de her sene başında kendimize sormamız ve cevaplamamız gereken bazı sorular var ve bu soruların cevapları geleceğimizi şekillendiriyor. Çok değil 5-6 soruya dürüst cevaplar vererek yeni kapılar açabiliriz.  Ben genelde kendime şu soruları soruyorum;

-Ne yaptım ve neler yaşadım?

-Yaşadıklarımdan ve yaptıklarımdan neler öğrendim?

-Neleri yapmadım/yapamadım ve neleri kaçırdım?

-Şu anda istediğim hayatı yaşıyor muyum?

-Yaşamak istediğim hayata ne kadar uzağım?

-İstediğim yere gitmek için neler öğrenmeliyim?

Son 3 gündür liseden sıra arkadaşım olan ve 32 yıldır yurtdışında yaşayan en yakın arkadaşlarımdan biriyle beraberdik. Dün sabah havaalanına uğurladım ve bilgisayarımın başına oturdum.

’54 yaşından sonra yapacakları için heyecanlandık’

Yeni maceralar yaşamak için yola çıktı ve ben de en az onun kadar heyecanlıyım. İstanbul’dan uzakta geçirdiğimiz 3 günde uzun yürüyüşler yaptık, geçmişten ve gelecekten konuştuk, eskileri andık. Ama en önemlisi son çeyrek için planlarını oluşturmaya çalıştık. Bayağı elimizde kalem ve defter her gün üç saat açık havada sorular sorduk, cevaplar aradık ve notlar aldık, iş planlarını çıkardık. 54 yaşından sonra yapacakları için ikimiz de heyecanlandık.

1982 yılında Pertevniyal Lisesi’nde başlayan dostluğumuz yıllar içinde azalmadı. İkimizin farklı ülkelerde yaşaması ve çok farklı alanlarda çalışması bağımızı azaltmadı hatta kuvvetlendirdi diyebilirim. Ortak hayalimiz, çocuklarımızın da aynı dostluğu kurması ve devam ettirmesi oldu.

 Liseden sonra ben İstanbul’da işletme okurken, o Ankara’da endüstri mühendisliği okudu. Maraş’tan İstanbul’a ailesini bırakıp teyzesinin yanına okumaya gelmişti. Ailesinin yarısı Elbistan’da, yarısı ise çalışmak için gittikleri yurtdışında farklı ülkelerde idi. Dokuz kardeşlerdi, ailenin tek okuyan çocuğuydu. Yaşı gelen evlenip, İsviçre, Almanya ve İngiltere’ye yerleşmişti. O da üniversiteden sonra masterını yapmak için İsviçre’ye gitti ve orada kaldı. Sonrası, yeni bir dil öğrenme, yeni işler kurma, evlenme ve baba olma. En başında, yılda en az iki kez görüşmek için anlaşma yapmıştık. Olabildiğince sözümüzü tutmaya çalıştık. başarılarımızı birlikte kutladık, düştüğümüz zaman birbirimizi kaldırdık.

‘Basel’in en işlek caddesinde dönerci açtı’

 Masteri bitirdikten sonra ticaret yapmayı seçti, Basel’in en işlek caddesinde dönerci açtı, işinin başına geçti. İşler iyi gitti, yediğim en güzel dönerleri üretti. Belki de bugün İsviçre’de tüm köşe başlarında, hatta en büyük zincirlerinden olan Migros’ lar da bile döner satılıyorsa, onun emeği de vardır. Şehrin futbol stadyumundaki yeme içme bölümünde döner büfesi açmak için başvurdu. Yirmi yıldan fazladır her futbol maçında, her büyük konserde işinin başındadır. Merkezde açtığı dükkan çok vaktini aldığı için bir süre sonra devretti ve zamanını farklı alanlarda değerlendirmek istedi. Politikaya girdi, politikacı oldu.

Hem bulunduğu şehirde hem de ülke genelinde çok başarılı oldu, özellikle eğitim ve göçmen politikaları konularına getirdiği çözüm ve öneriler çok ses buldu. Bu konuda uzman isimlerden biri oldu. Basın ve akademisyenler, görüşlerini almak için sık sık kapısını çaldı, konuşmalar yaptı.

Bugün de nüfusunun  yüzde 40’ı göçmenlerden oluşan bir ülkede yabancıların daha iyi eğitim alması, daha iyi işlere yerleştirilmesi için ve daha eşit şartlarda yaşayabilmeleri için çalışmalar yapıyor, vakıflarda çalışıyor.

‘Çok konuşup eyleme geçmeyen insanlarla vakit geçirmek istemiyorum. Eyleme ve pratiğe geçmeyen fikirler o kadar çok ki, az konuşup çok iş yapan insanlarla olmak bana iyi geliyor’ diyor.

Üniversiteyi yeni bitirmiş gibi heyecanlı ve 54 yaşında yeni bir işe girişmenin peşinde. Aynı zamanda iki oğlunun geleceği ile ilgili de planlar yapıyor. Sadece kendi çocukları için ülkeye gelen ve yerleşen her farklı milletlerden gençler için çalışmak ve üretmek istiyor. Üretmek ve birikimlerini kullanacağı ve  en çok etki yaratacak alanı bulmak için motivasyonu çok yüksek.

 Bugüne kadar yaptığı her işi en iyi şekilde yapmanın gururunu yaşıyor. En önemli varlığım, itibarım ve yarattığım güven diyor. Yeni çalışacağı alanın, etkisi daha yüksek bir alan olmasını hedefliyor. Biriktirdiği insanları, başarıları ve yapılacak işler listesini masaya döküyor.

‘Bazen de hayat yeni yollara çıkmak için zorlar’

Yol değişimleri ve büyük kararlar için her zaman hazır olmak gerekli. İşinizde, hayatınızda her şey yolunda gitse bile bazen bir ses kulağınıza ‘hadi başka bir şeyler denesene’ diye fısıldar. Bazen de hayat sizi tekrar başlamak ve yeni yollara çıkmak için zorlar. Çok severek yaptığınız veya çalıştığınız işiniz, çevreniz, aileniz de olabilir. Ama yapmak istediğim sadece bu mu? sorusu kafanızda dönmeye başlayınca işte o zaman bir durup düşünmenin, güvendiğiniz insanlara danışmanın ve notlar almaya başlamanın zamanı gelmiştir. Hatta gelmiş ve  geçiyor da olabilir.

Yaşınız kaç olursa olsun, bugüne kadar yaşadıklarınızı, öğrendiklerinizi ve hayata geçirdiklerinizi not almaya başlayın. Kendiniz bulmakta zorlanıyorsunuz, sevdiğiniz ve güvendiğiniz arkadaşlara cüretkarca sorun. Sadece iyi yaptıklarınızı değil, bazen de yapamadıklarınızı ve başarısız olduklarınızı hatta cesaret edip girişmediklerinizi de cesurca yazın. Yapmayı hayal ettiklerinizle yaptıklarınız arasında ne kadar fark oluştu. Yapmak istediklerinize başlamak için sizi durduran neler ve kimler var? Bu engelleri ortadan kaldırmak için yapmanız gerekenler ne? Tek tek yazmak ve plana dökmek gerek.

 Anadolu’da doğup, 23 yaşında yurtdışına master yapmaya gidip, orada kalıp cesur işler yaparak ayakta kalmak kolay değil. Daha da zor olan, bundan sonrası için, yeniden büyük bir yolculuğa çıkmaya karar vermek.

 Yapacaklarımız ve yapmak istediklerinizin listesi azalmıyor hatta artıyorsa, onları hayata geçirmek için güç ve cesaret alacağımız insanlarla etrafınız sarılıysa, yapmak isteyeceğiniz işler için donanımınız ve bilginiz varsa, eksik olanları tesbit edip, nasıl çözeceğinizi formüle ettiysek ve bizi durdurabilecek kişi ve konuları çözmek için planlarınız ve çözümlerinizi oluşturduysanız, ‘hadi yolun açık olsun’ demek en güzeli.