Çocuk – Gökkuşağında neden pembe yoktur, çünkü Pembe Bir Renk Değildir

Lindsay Ward’ı farklılıklara ve öteki olma haline bambaşka bir pencereden baktığı ‘Bu Kitap Gri’ kitabıyla tanımıştık. Gri olduğu için diğer renklerin, arasına almadığı, hiçbir şeyi boyamasına izin verilmeyen Gri’nin rengârenk hikâyesiydi bu.

Ward yine renklere boğuyor bizi, bu defa başrolde pembe var. Kitabın sonunda yer alan, pembe ile ilgili yazıda çok enteresan bir bilgi geçiyor. Bilim insanlarına göre pembe bir renk değil, kırmızı ile eflatun ışığın arasını doldurmak için beynimizin yarattığı bir ‘şey’miş. Pembe ışık olmadığı için onu gökkuşağında görmüyoruz. İşte kitabın çıkış noktası da bu.

Her şey pembenin gökkuşağında olmadığını anlamasıyla başlıyor. Tüm önemli renkler varken o yok gökkuşağında. Üstelik ne bir ana renk ne de ara. Ama yine de bir renk. Anlayacağınız sorguladıkça kafası karışıyor pembenin ve sonunda kâbus gibi bir soruyla baş başa kalıyor: Ya pembe bir renk değilse?

İyi ama pamuk şekerlerin, çikletlerin, muhteşem pasta süslerinin, tütülerin, pofuduk tavşan terliklerin rengi nasıl olur da bir renk olmaz. Yediden yetmişe herkesi mutlu eden, neşe saçan, gökkuşağında olmasa da gün doğumlarında ve gün batımlarında yer alan o şey bir renk değilse ne peki? Daha da önemlisi renklerin en tatlısı pembişimiz düştüğü bu kimlik bunalımından nasıl kurtulacak?

Lindsay Ward kim olduğumuz, kimliğimizi oluşturan özelliklerimiz, hayattan ne beklediğimiz ve nelerle mutlu olduğumuza dair yepyeni ufuklar açıyor önümüzde. Yine her tondan tüm renklere yer vermeyi ve arkadaşlığı yüceltmeyi unutmadan.