Medya dünyasında bence hoş olmayan bir adet var. Uzun süredir gündemden düşmüş ve hakkında haber yapılmayan kişilerin bir gün son fotoğrafı çekiliyor. Ve o medyanın yöneticileri hemen bir ‘son hali şaşırttı’ haberi yaptırıp eski fotoğrafları ile birlikte o kişinin son halini de yayınlıyorlar.
Bunu en son Semra Özal hanıma da yaptılar. Turgut bey ile birlikte ve tek başına birçok eski fotoğrafını yayınladıktan sonra en sonunda Semra hanımın da son halini gösteren fotoğrafı koymuşlar.
Habere ‘Eeee, Ne olmuş yani?’ diye baktığınızda aslında hiçbir şey olmadığını görüyorsunuz. Şu an 90 yaşında olan Semra hanıma aslında bir şey olmamış sadece her insan gibi o da yaşlanmış. Hangi insanın 40 yıl önceki fotoğrafı ile birlikte şimdiki halini gösteren fotoğrafı yayınlarsanız, bu tabii ki bakanı şaşırtabilir.
İşin acı tarafı yaşlandıklarında bir gün fotoğrafları çekilirse kendi hallerinin de şaşırtıcı olabileceğini düşünemeyen insanlar bunu haber diye okuyabiliyor.
Bu sadece Türk medyasına özgü bir habercilik türü olsaydı emin olun bize özgü yeni bir kültürel bozulma örneği deyip geçerdim ama değil, en gelişmiş ülkelerde dahi bu tür haberlerin okuyucusu çok olabiliyor nedense. Arabesk bir düşünce olması gereken ‘yıllar çok acımasız’ fikrinin global düzeyde bir tüketici kitlesi bulunuyor olmalı.
Ben henüz 40 yaşına gelmemiş bir genç kadınım, benim bile 20 yıl önceki fotoğrafımı alın bugünküler ile karşılaştırın benim için bile, hala daha çok güzel olmama rağmen, yıllar çok acımasız türünden haber yapılabilir eğer buna niyet varsa.
Bir zamanlar hakkında çok konuşulan ve daima haber yapılan bir insanın nasıl yaşlanmış olduğunu görmek tabii ki ilgi yaratabilir, bunu da anlıyorum. Ancak bu son hali şaşırtıcı bulmanın o kişinin haklarına saygısızlık ve onu üzebilecek türde bir habercilik olduğunu düşündüğümden buna karşıyım.
Bizim ülkemizde yaşlılara saygının olduğu günleri ben bile hatırlıyorum. Benim kuşağımda yaşlı insanlara saygı duygusunun gittikçe azaldığını, bizden genç insanlarda ise bunun nerdeyse hiç kalmamış olduğunu üzülerek görüyorum.
Son hali şaşırttı veya üzdü türünden haberlerin bu saygıyı yeniden oluşturmaya hiçbir katkısı olmadığı kesin.
Ben yayıncı olmadığım için medyanın bu konuda nasıl tavır alması gerektiğini söyleyecek değilim. Ama belki en azından kişilerin eski haliyle son halini gösteren fotoğraflara dayalı haber yapılmasına hızla son verilebilir gibi geliyor bana.
Grubumuzdaki bizlerden yaşça hayli büyük abilerimiz bir zamanlar Orson Welles’in söylediği şarkıda anlatıldığı gibi hepimiz genç olduk ama sizler yaşlılığın ne olduğunu henüz bilmiyorsunuz diyorlar bizlere. Ama tabii ki inşallah bunu da öğreneceğiz ve bu olduğunda kendimize yönelik ne tür davranışlar bekleyeceksek bunu bugün biz de yaşlılarımıza göstermeliyiz hiç olmazsa.
Semra hanıma nice yaşlılık günleri diliyorum.