Garaj kuşları!

Giuliano, babasının kendisine sadece tek bir koşulla (bir aptallık yapmadığı sürece) verdiği mekâna üç sıkı dostu Stefano, Alex ve Alberto’yu da davet eder ve burası onların müzik yaptığı, bestelerini çaldığı ve geleceğe doğru yelken açacakları gruplarının ilk kez kanat çırptığı yer olur.
Dörtlü, komik koşullarda çalışmaya başlar. Giuliano ve kız arkadaşı Nina arasında muhabbetler, Stefano’nun her daim arıza yapısı, asiliği ve kabalığı, davulcu Alex’in Hitler hayranlığı, Alberto’nun uysallığı derken şarkılar bestelenir, çalınır grup yoluna devam eder. Derken bir gün çizgiyi aşarlar ve bu onlara pahalıya mal olur…

Gipi’nin ilk dönem eserlerinden

Gianni Alfonso Pacinotti, İtalya-Pisa doğumlu bir sanatçı. Çizgi romancı, karikatürist, yazar ve film yapımcısı kimliklerine sahip. Eserlerinde ise ‘Gipi’ ismini kullanıyor. Hatırlanacağı gibi 14 Mayıs’ta bu köşede Türkiye’de basılan bir önceki yapıtı ‘Sahte Alkışlarla Olağanüstü Anlar’ı (Momenti straordinari con applausi finti) tanıtmış ve söz konusu yazıda ‘Bihikâye’ ve ‘Oğulların Diyarı’ adlı yapıtlarının da daha önceden bizde çıktığından bahsetmiştim.

Girişte konusunu özetlediğim kitabı ise ilk adımı olan ‘Esterno notte’ (2003) ve sonraki çalışması ‘Appunti per una storia di guerra’nın ardından gelen ‘Lokal’ (Le local). Ama anladığım kadarıyla bu kitabı Türkçeye kazandıran Karakarga Yayınları Fransızca ismi kullanmış.

İtalyanca orijinali ‘Questa è la stanza’ ismini taşıyor, ABD’de de ‘Garage Band’ adıyla piyasaya çıkmış. Aslında kitabı okurken ‘Lokal’den ziyade’ Garaj’ın (ki ‘Garaj Band’ da olurmuş) uygun olduğunu düşündüm, çünkü bilindiği üzere Batı kaynaklı birçok başarı ve kulak kabartmaya değer öykünün çıkışı olarak ‘garaj’lar ‘adres’ olarak gösterilir! Ki sanırım en ünlü garaj da ‘Apple’ın çıkışına vesile olan mekândır.

Hatırlanacağı gibi 1976 yılında Steve Jobs, liseden arkadaşı olan Steve Wozniak’la birlikte Apple Computer Co.’yu, Kaliforniya’ya bağlı Los Altos’daki evinin garajında kurmuştu.

Gipi’nin bu bizde en son çıkan, ama sanatçının krolojisinde üçüncü sırada bulunan kitabında Giuliano, babasının kendilerine hediye ettiği garajda bir grubun doğması için çalışıyor.

Gençlik başımda duman!

‘Lokal’ tipik bir yaz ve gençlik hikâyesi. Müzik, dörtlü için tutkulu bir aşk, gençliklerinin baharında kendilerini ifade edecek en doğru alan ve birlikteliklerini sağlayan en önemli güçtür. Gipi’nin sonraki yıllarda daha da yetkinlik kazanacak tarzından etkileyici fragmanlar sunan kitap örneğin ‘Sahte Alkışlarla Olağanüstü Anlar’ kadar okuru daha derin sulara çekemiyor. Bir de okur bu karakterleri öyküde bulduğu andan itibaren onların hayatlarına dahil oluyor ve sanki bu durumda, biraz da geçmişlerine ilişkin bilgiye ihtiyaç duyuyoruz.

“Ama bunlar zaten genç, ne geçmişleri olacak ki?” diyebilirsiniz. Bir de yurtdışındaki okur görüşlerine baktım, Alex’in Hitler sempatizanlığı eleştirilmiş ama bunun doğru bir eleştiri olduğu konusunda hem fikir değilim, çünkü kendi gençliğimden de biliyorum bu tür ‘günahların’ peşine takılıp giden çok insan vardı. Önemli olan bu türden rol modellerini ileriki yaşları taşımamak, hayatta nice insanlar biliyoruz ki yaşını başını almış ama faşistliğinden vazgeçmemiş!

Sonuç olarak bence okunmaya değer bir grafik roman ‘Lokal’. İnsanı yer yer kendi gençliğine ve o dönem yaptıklarına da götüren, o çağın rüzgârı içinde sınırları sık sık aştığımız günleri hatırlatan bir yanı da var. Bütün Gipi yapıtları gibi Karakarga Yayınları’dan çıkan ve Sebla Kutsal’ın çevirisiyle dilimize kazandırılan kitabı tüm gençlere ve ruhu genç kalanlara öneriyorum…

Bir hayat kaç kez yaşanır?