1904 yılında Türkiye’de piyano yapan bir usta olduğunu biliyor muydunuz?

Kastamonu’da 1900’lü yıllarda mobilyacılık yapan Taşköprülü Mehmet Usta, kentte görev yapan İtalyan mühendis Karlo Efendi’nin evinde gördüğü piyanonun benzerini yapmaya karar verdi. Karlo Efendi’nin evindeki piyanonun ölçülerini alan Mehmet Usta, uzun uğraşlar sonucu 1904 yılında ilk piyanoyu yaptı.

Çalışmalarından haberdar olan dönemin valisi Enis Paşa, Mehmet Usta’nın yaptığı beş piyanodan birini 2. Abdülhamid’e hediye etti. Mehmet Usta’nın yaptığı piyanolardan biri bugün Yıldız Sarayı’nda, diğeri Kastamonu Kent Tarihi Müzesi’nde, üçüncüsü de Kastamonu Mimar Vedat Tek Kültür Merkezi’nde sergileniyor.

Tarihi piyano restore edildi

Kastamonu Kent Tarihi Müzesi, Dünya Mirası Kastamonu İnisiyatifi, Taşköprü Belediyesi ve Esen ailesinin girişimiyle Kastamonu’ya gelen İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) Türk Musikisi Devlet Konservatuarı Müzik Teknolojisi Bölümü Dr. Öğretim Üyesi Ahmet Tunç Buyruklar, Kent Tarihi Müzesi’ndeki piyanoyu restore ederek bakımdan geçirdi.

Kastamonu’da üretilen ilk piyano restorasyondan sonra sergilenmeye başlandı.

Piyano hakkında bilgi veren Tunç Buyruklar, “Taşköprülü Mehmet Usta bir marangoz sanatkarı. 1904 yılında imal ettiği piyanolardan birini görüyoruz. Beş tane üretmiş. Bunlardan üçünün nerede olduğunu biliyoruz, ikisinin akıbeti ise bilinmiyor. Kent Müzesi’ndeki çalgının bakımını yapmak üzere geldim. Çok yorgun bir saz olmasına rağmen sergileniyor. Klavye ayarını yapıp düzgün bir görüntü vermesini istedim.” dedi.

O dönem böyle bir çalgının yapılmasının çok değerli olduğunu vurgulayan Tunç Buyruklar, “Onun hatırasını yaşatmak ve düzgün görünmesi adına bu çalışmayı yaptık. Piyano, bizim çalgılarımızdan değil. Avrupa menşeli bir enstrüman. Anadolu’da bunun yapılması pek mümkün görülmemesine rağmen Mehmet Usta, bir müşterisinin evinde görüp ölçüleri alıyor. Krokilerini çıkarıp piyanoları üretmeye başlıyor. Türkiye’de üretilen ilk piyano olarak çok büyük önem taşıyor.” ifadesini kullandı.

Büyük su ülkesinin ordinaryusu Ekrem Akurgal’ın kitabı ancak 58 yıl sonra Türkçede!