3 çocuğu babaları tarafından katledilen anne konuştu: ‘Seni yaşarken öldüreceğim’ demiş

İzmir’de eşi Vesim Şimşek tarafından kızları Cemre, Ceylin ve Nira öldürülen, Hiranur isimli kızı ağır yaralanan acılı anne Naciye Şimşek yaşadıklarını anlattı. Hala olayın şokunu yaşayan Naciye Şimşek, “Hiranur’un tedavisi sürüyor. Hala bilinci kapalı. Uyutuluyor. Küçük küçük operasyonlar geçiriyor. Hiranur bizi ayakta tutuyor” dedi.

Anne Naciye şimşek kızı Nira’nın son isteğinin doğum günü pastası ve bisiklet olduğunu söyleyerek “Cemre ve Ceylin henüz süt çocuklarıydı. 20 Eylül’de Nira’nın doğum günüydü. Nira hatta bana son konuşmasında ‘dayıma doğum günü için pasta yapmıştınız. Bana da yapar mısınız?’ dedi. Ben de ‘tabi ki annem yaparız. Yeter ki sen pasta iste’ dedim. Bisiklet istiyordu. Doğum günü hediyesi olarak bisiklet alacaktık. Nira’nın son isteği doğum günü pastası ve bisikletti” dedi.

3 kızının da melek şeklinde rüyasına girdiğini anlatan anne Naciye Şimşek, “Rüyamda Nira saçlarını kestirmişti. Çocuklarımın hepsinin kıyafetleri pırıl pırıldı. Koştura koştura gelip babaannesinin ve dedesinin elini öptü. Ceylin bana döndü gözyaşları akmak üzereydi. Rüyamda birbirimize sarıldık” diye konuştu.

“Seni yaşarken öldüreceğim” demiş

Sabah gazetesinden Ceylan Torlak’ın haberine göre, Vesim Şimşek’in cinayetleri planlı olarak işlediğini düşündüğünü söyleyen Naciye Şimşek, “2-3 haftadır sorduğu sorulara göre cinayetin planlı olduğunu düşünüyorum. Sonradan bulmacanın parçalarını birleştiriyorum. Bana olaydan önce ‘çocuklara bir şey olursa İzmir’e gelir misin?’, ‘bana bir şey olursa İzmir’e gelir misin?’ diye sormuştu” dedi.

Naciye Şimşek devamında şunları anlattı:

“4 çocuğum olduğu ve başka çocuk istemediğim için tüp bağlama işlemi yaptırmıştım. Vesim bu nedenle bana ‘İleride evlenirsen bir daha çocuğun olur mu?’ diye sordu. Ben de ‘hayır olmaz’ dedim. Bu nedenle benim bir daha çocuk sahibi olamayacağımı biliyordu. Bana ‘seni yaşarken öldüreceğim’ dedi.
İnanın ki çocuklarıma bir şey yapacağını asla düşünmedim. Mahkeme günü belki bir olay çıkartır, tartışma yaşarız diye düşünmüştüm. Daha ilerisini asla yapmaz dedim. Evlatlarımıza böyle bir şey yapacağı aklımın ucundan dahi geçmedi. Evliliğim boyunca psikolojik ve fiziksel şiddet gördüm. Aynı şekilde çocuklarıma da şiddet uyguluyordu. Çocuklar Manisa Salihli’de benimle beraber kalıyordu. Ancak okullar açılmadan önce babalarıyla görüşsün diye İzmir’e yanına göndermiştim. Yine yaşanan olaydan bir süre önce Vesim bana şiddet uygulamıştı.

Bu nedenle babamın evime geldim. Sonra bize gelip Vesim Kuran-ı Kerim’e el basıp babama söz verdi. Bir daha ‘Naciye’yi üzmeyeceğim’ dedi. Sonra eve geri döndüm. 1 hafta sürmedi. Yine şiddet uyguladı. Sonra polise başvurup uzaklaştırma kararı aldırdım. Olayın meydana geldiği araziye giden patika yoldan Vesim’in ağabeyinin evine giderdik. Büyük ihtimal ‘amcanıza bir şey oldu’ deyip büyük kızlarımı kandırıp çocuklarımı olay günü araziye götürmüştür diye düşünüyorum. Sabah’ın 7’sinde, 8’sinde kızlarım kalkıp asla gitmezdi. Bu şekilde kandırdığını düşünüyorum.”

Çocuklarının kıyafetlerini yakmış

Eşi Vesim Şimşek’e kanser teşhisi konduğunu anlatan Naciye Şimşek, “Ayrıca gözüne işteyken tuz ruhu kaçmıştı. Bir gözünde görme kaybı vardı. Bir kere de elini canavara kaptırdı. Bunlar hep bizim beddualarımızla oldu diye düşünüyorum” dedi.

Olaydan 2 önce köfte ekmek yedikleri gün de çocuklarıyla konuştuğunu anlatan Naciye Şimşek, “Çocuklar ekmek arası köfteyi severdi. Basında yer aldığı gibi çocukların son isteği köfte ekmek diye bir durum söz konusu değil. Çocuklarım birkaç gün sonra Manisa Salihli’ye benim yanıma dönecekti. Bavullarını bile hazırlamıştı. Okullar açılana kadar babalarının yanında kalsınlar diye düşündüm. Vesim çocuklara harçlık bile göndereceğini söylemişti. Ancak böyle hepimizi kahreden bir olay yaşadık. Dönemediler. Vesim evden ayrıldıktan sonar benim ve çocuklarımın kıyafetlerini yakmış. Ben daha sonra arayıp çocuklara kıyafet almasını söyledim. Ancak 2 gün geçti hiç kıyafet almadı. Çünkü bu cinayetleri planlamış” dedi.

Tarifsiz acı: Üç çocuğunun tabutu başında bir anne