Sokakta ve parkta sahipsiz gezinen 65 yaş üstü emeklilerin uyutulması

Yazının başlığını önce ben düşünmüş olmayı isterdim ama Zaytung’dan aldım. bu nedenle profesyonel bir mizah yazarı olarak son derece utanç içindeyim. bir daha olmaması, yeterince rahatsız edici başlıkları ilk benim düşünmem için bundan böyle var gücümle çalışacağım.

***

Özellikle bin bir sorunla boğuşan emeklilerin buna tepki göstermesi tabii ki ihtimal dahilinde.

Olası tepki ihtimali ve  sorumlu yazar tavrı nasıl olmalı üzerine benim için çok uzun süre sayılacak iki dakika kadar düşündüm, ama sonra dadacı anarşist araştırmacı mizah yazarı yönüm devreye girdi ve başlığa dokunmama kararı aldım.

***

Ha, bir de şu var: Böylesine rahatsız edici bir başlığın ilk okuyuşunda bile mizah alemine ait olduğunu düşünemeyen, bunu kavrayamayan insan varsa, bence o sahiden sokaktan toplanıp uyutulmalı da.

***

Başlık konusunda gönlümü rahat tutan başka bir şey daha var asında. Ben de o tanımladığım insanlar arasındayım, ben de 65 yaş üstü bir emekliyim.

***

Ama iktidarın bu grup hakkında toplatıp uyutma kararı alması durumunda bile bunun beni etkilemesi ihtimali tabii ki yok.

çünkü ben genelde insanlarla ve özellikle de emeklilerle kazara görüşüp konuşma riskine girmemek için prensip gereği uzun süredir sokağa çıkmıyorum.

***

özellikle 65 yaş üstü emekliler ile görüşme ve konuşma riskine girmek istemiyorum çünkü, kendimden de biliyorum, bizler son derece sıkıcı ve tahammül edilmesi güç insanlarız artık.

çünkü bu yaş grubundaki insanlar, yaşanmış hayatları dolayısıyla, kendilerinin her şeyi herkesten daha iyi bildiklerini sanır.

bunu kendi başlarına evlerinde sanmakla, evlerinde düşünmekle kalsalar iyi de, bir de gördükleri konuştukları herkese ısrarla kabul ettirmeye çalışırlar.

***

Henüz yaşanmış hayatları olmayan Y ve Z kuşakları da aynen yaşlılar gibi her şeyi en iyi kendilerinin bildiğini sandıklarından onlar için de 65 yaş üstü emeklileri dinlemek, onlarla sokakta rastlaşmak acı verici olmalı. 

Bu ülkede ‘Ben gençken…’ diye başlayabilecek her konuşma gerekirse şiddet kullanılarak önlenmeli bence. 

Gençlerimizin başında yeterince sorun varken onları bir de saçma sapan fikirlerle rahatsız etmeye hiç gerek yok.

***

65 yaş üstü emekliler toplu halde sohbete başladığında hem içerik, hem de görüntü son derece trajik olabiliyor.

memleketin ruh hali ve havası zaten yeterince gri ve iç sıkıcı, buna bir de 65 yaş üstü emeklilerin katkısına hiç ihtiyaç yok bence.

***

bu nedenle yazının başlığını ilk önce mizah olarak düşünmüş olsam da, sonra üstünde gerçekten düşünülmesi gereken, yapılabilir bir girişim olacağını da düşünmeye de başladım. çünkü yazdıkça bizim gibi 65 yaş üstü emeklilere duyduğum tepki daha da arttı (evet kendime de öfkeliyim).

hatta toplumun kafa sağlığına katkısı olacaksa benim gibi sokağa çıkmayan insanların da gerekirse evlerden toplanıp uyutulmasından yanayım ben. 

Aslında bu toplumun kafa sağlığına artık hiçbir şeyin olumlu katkısı olmayacak gibi görünse de, yine de denenmesi gerekiyor bunun.