‘Sevgi dilinizin’ ne olduğu gerçekten önemli mi? Bilim insanları emin değil

Romantik ilişkilerinizi yoluna sokmanın ya da ileriye taşımanın yollarını aradıysanız “sevgi dili” kavramını duyma ihtimaliniz çok yüksek. İnsanların sevgiyi nasıl ifade ettiğiyle ilgili ortaya “sevgi dili” teorisini atan Dr. Gary Chapman bunu “Beş Sevgi Dili” adlı kitabında ele aldı. Chapman’ın savunduğu temel şey, herkesin sevilmek ve sevgisini göstermek için kendine özgü bir yol tercih ettiğiydi.

Chapman’a göre tercih ettiğiniz yol iltifat etmek olabileceği gibi hediye almak, partnerinize yardım etmek, beraber kaliteli zaman geçirmek ya da sarılmak ve öpmek gibi fiziksel temaslarda bulunmak olabilir. Chapman’ın bu teorisini anlattığı kitabı ilk basıldığı 1992’deki ilk baskısından bu yana 20 milyondan fazla sattı ve 50 dile çevrildi ki bu dillerden biri de Türkçe.

Peki ama bu kitapta anlatılanların bilimsel temeli var mı, Chapman’ın söylediklerinin bilimsel geçerliği ne kadar? Bazı bilim insanları bu kavramın ne kadar geçerli olduğunu sorgulamaya başladı. Kimi bazı durumlarda sevgi dili düşüncesinin zarar verici olduğunu düşünürken kimi böyle düşünmenin insanları zor ve hatta istismara açık ilişkiye teşvik edebileceğini savunuyor.

Bu ay Current Directions in Psychological Science dergisinde yayınlanan makaleyi yazan araştırmacılar literatürü gözden geçirdiklerini ve sevgi dilleri hakkındaki temel varsayımların bilimsel kanıtlarla desteklenmeyen sallantılı bir zeminde durduğu sonucuna vardı.

Chapman’ın kitabına geri dönecek olursak, kitabın ana fikri şöyle: “Sevgi farklı insanlar için farklı anlamlar taşır. Mutlu ilişkinin sırrı partnerinizin sevgi dilini anlamaktır.”

Araştırmacıların dikkat çektiği şeyler neler?

Sevgi dilleri üzerine yapılan akademik araştırmalar çok yeterli sayılmaz. Ancak Toronto Üniversitesi’nde psikolog Emily Impett ve çalışmanın diğer yazarları Haeyoung Gideon Park ile Amy Muise literatürü incelediklerinde ilişki biliminin sevgi dillerinin ardındaki bazı temel varsayımları desteklemediğini görmüşler.

Chapman’ın kitabının temel ilkelerinden biri “partnerinizin öncelik verdiği sevgi dilini keşfetmek” ama daha önceki araştırmalardan birine katılan kişilerin sevgi dillerini beş puan üzerinden değerlendirmeleri istendiğinde çoğunun beş sevgi diline de yüksek puan verdiği görülmüş. Bu da çoğu insanın beş sevgi dilinin çoğuna ya da hepsine yakınlık gösterdiği anlamına geliyor.

Ayrıca Chapman’ın kitabında beş temel sevgi dili olduğu iddia ediliyor. Halbuki araştırmalar insanların sevgiyi Chapman’ın tanımladığı beş yoldan daha fazlasıyla ifade ettiğini gösteriyor. Bunlar arasında partnerin kişisel gelişimini ve bağımsızlığını desteklemek gibi başka sevgi ifadeleri de var. Ayrıca araştırmacılar çıkan kavgaları yönetme stratejileri geliştirmenin ve partnerleri arkadaş grubuna dahil etmenin de ilişkilerdeki memnuniyeti koruyan davranışlar olduğunu söylüyor.

Sevgi dillerinden çıkarılan anlam “partnerinizle aynı sevgi dilini keşfetmenin başarılı ilişkinin anahtarı” olduğu. Yani olur da partnerinizle aynı sevgi dilini konuşmuyorsanız ilişkinin bitmeye mahkum olduğu gibi bir sonuç çıkıyor. Halbuki araştırmacılar, aynı sevgi diline sahip partnerlerin farklı sevgi dillerine sahip kişilere göre ilişki memnuniyetinin daha yüksek olmadığını söylüyor. Impett önemli olanın sevgi dillerinin aynı olup olmadığı değil o dilin karşı tarafa iletilmesi olduğunu söylüyor.

Antropoloji alanında diploması olan ve yetişkinlerin eğitimi üzerine doktoraya sahip Chapman Kuzey Carolina’da papazken çiftlere danışmanlık da yapmış. 10 yılda karşılaştığı vakalar sonucunda beş sevgi dili olduğu sonucuna varmış.

Washington Post’a konuşarak “Ben bir araştırmacı değilim” diyen Chapman bununla birlikte 30 yıldır okuyan birçok kişinin kitabını faydalı bulduğunu söylemesinin evlilikler üzerinde olumlu etki yarattığı düşüncesine ikna olmasını sağladığını belirtiyor. Chapman ayrıca “Hiçbir zaman sadece beş sevgi dili olduğunu söyleyecek kadar katı olmadım” diyerek kitabını eleştirenlere cevap verdi.

Z kuşağı ve romantik ilişki: Modernleşme mi yozlaşma mı?