ABD’den İtalya’ya 65 milyon dolarlık iade! 600 eser geri verildi
ABD seçimlerinin ardından tartışmalar devam ediyor. Birçok kişi Demokratların neden kaybettiğini sorgulamaya devam ederken The Guardian, bu sebeplerden birinin maskülenite olduğunu belirtiyor.
5 Kasım’da gerçekleşen Amerika Birleşik Devletleri (ABD) seçimlerinin son dönemlerinde kamuoyu yoklama şirketleri bir demografik gruba odaklanmıştı: genç erkekler. Genellikle siyasi verilerde yakalanması zor olan bu grup, Donald Trump’a doğru dikkat çekici bir eğilim gösteriyordu ve genç kadınların ilerici görüşlerinden de uzaklaşıyordu.
Politika uzmanı Richard Reeves de bu seçim döneminde beklenmedik bir medya yıldızı haline geldi. Z jenerasyonuna mensup erkek seçmenlerin kaygılarını ve motivasyonlarını anlamaya çalışanlar, Reeves’in görüşlerine sıkça başvurdu. Reeves, 2023 yılında erkeklerin eğitim, ruh sağlığı, iş ve aile yaşamını iyileştirmek için araştırma temelli yaklaşımlar geliştirmek amacıyla kurduğu Amerikan Erkek ve Çocuk Enstitüsü’nün başkanlığını yapıyor.
İngiliz The Guardian gazetesinden Sam Wolfson, Reeves ile görüştü. Röportajın tem çevirisini sizler için çevirdik:
Belirli rakamlar vermek için beklememiz gerektiğini düşünüyorum, ancak cinsiyetin bu seçimde önemli bir rol oynadığını söylemek doğru olur. Ancak bu, beklenen şekilde olmadı. Genel beklenti, erkeklerin Trump’a, kadınların ise Kamala Harris’e doğru yönelmesi yönündeydi. Fakat bu sadece kısmen gerçekleşti. Trump genç erkekler arasında beklentileri aşarken Harris genç kadınlar arasında beklenen performansı sergileyemedi. Bu şaşırtıcıydı. Başlangıçta kadınlara ve onların sorunlarına odaklanacağı düşünülen bu seçim, aslında erkekler hakkında bir seçim haline geldi. Eski çalışma arkadaşım ve şu anda Brookings Enstitüsü’nde görevli olan Elaine Kamarck, NPR’de yaptığı açıklamada, kürtaj meselesinin beklenildiği kadar büyük bir etki yaratmadığını söyledi. Kadınlar bu konuya ilgisiz değildi fakat konu beklenenden daha az belirleyici oldu.
Doğru. Bunun kazanç getirmeyen bir kumar olduğunu düşünüyorum; üstelik gereksiz bir kumardı. Bu aslında bir fırsattı. Harris-Walz kampanyası, erkek dostu bir politika gündemi ve sunumu geliştirebilirdi. Listede bir kadın aday olduğunda, kimse onu gizli bir kadın düşmanı olarak görmez. Walz’a gelince, yüksek bir mevkiye aday olan ilk devlet okulu öğretmeni ve aynı zamanda bir koç. Erkeklere hitap edebilecek bir liste oluşturulacaksa, bu tam olarak buydu.
Demokratlar, bu konuda anlamlı politikalar sunabilirlerdi ama hiç adım atmadılar. Hatta ilerici feminist arkadaşlarım bile Demokrat Parti Kurultayı’nı izlerken, “Erkekler için bir şey olacak mı?” diye soruyordu. Cumhuriyetçi Kurultayı ise maskülenliğin bir festivali gibiydi. Cumhuriyetçiler, erkeklere bir davet sunarak, “Sizi görüyoruz, erkek olmanız sorun değil, erkekleri seviyoruz ama Demokratlar sizi sevmiyor, sizin sorunun parçası olduğunuzu düşünüyorlar” dediler.
Bu karşılık verilmeden bırakıldığında, Harris o zemini tamamen Cumhuriyetçilere kaptırmış oldu.
Bence, kazanmak için çaba göstermediğiniz oyları alamazsınız. Demokratlar genç erkeklerin oylarını kazanmak için gerçekten uğraşmadı. Oysa şöyle diyebilirlerdi: “Sevgilisinin veya kardeşinin ruh sağlığı konusunda endişeli birçok ilerici genç kadın var. Üreme haklarını savunacak ve oğullarının eğitimi için daha iyi bir politika sunacak bir parti isteyen birçok ilerici kadın var.” Bunun yerine, seçim kampanyasının son aşamasında erkeklere “Hayatınızdaki kadınları önemsiyorsanız bize oy vermelisiniz. Belki de bize oy vermemenizin nedeni gizliden gizliye birazcık cinsiyetçi olmanızdır” gibi mesajlar verdiler. Erkekleri utandırmaya, suçluluk hissettirmeye veya korkutmaya çalışmak Demokratlar açısından son derece yanlış oldu. Sonuç olarak, Demokratlar kadınlar arasında yeterince destek bulamadı ve Cumhuriyetçilerin erkekler arasındaki kazanımlarını dengeleyemedi. Bu da ölümcül bir yanlış hesaplama oldu.
Bu bakış açısı her iki partide de büyük sorun yarattı. Demokratlar erkeklerin sorunlarına değinmekten kaçındılar çünkü bu bakış açısı, onların kadınların partisi olarak ciddiye alınmalarını engelliyordu. Erkeklerle ilgili konularda politika üretemediler.
Cumhuriyetçiler ise “Siz zor durumdasınız ve bunun sorumlusu belli: kadınlar ve Demokratlar” şeklinde bir söylem geliştirdi. Bu yaklaşım, erkeklerin gerçekten zorlandığı ve uzun süre göz ardı edildiği gerçeğiyle örtüştüğü için etkili oldu. Sorunlar şikayetlere dönüştü ve bu şikayetler Cumhuriyetçiler tarafından siyasi bir araç olarak kullanıldı.
Bunu, yeni medya ve podcast’ler aracılığıyla başardılar. Trump,[The Joe Rogan Experience podcast’inde garip açıklamalar yaptı ama genel olarak anlaşılabilir biçimde konuştu. Evet, bazı konularda alışılmadık görüşleri vardı ama nefret yayan bir figür gibi görünmüyordu. Demokratların, Trump’ın kötü biri olduğu yönündeki iddiaları onu podcast’te dinleyen erkeklere ulaşmadı.
Gazeteci ve podcast yayını yapan Ezra Klein, Trump’ın konuşma tarzının hem gücü hem de zayıflığı olduğunu söylüyor. Bence birçok erkek için biraz mizah, biraz ironi ve fazla ciddiyetin azaltılması, Trump’ı daha insancıl bir şekilde görmelerine yardımcı oldu.
Harris neden Rogan’a çıkmadı? Bunu neden yapmadı? Dünyanın en büyük platformlarından birine sahipti. Orada gerçek ve insani bir şekilde görünebilirdi. Bu, seçim sonuçlarını değiştirmezdi belki ama Demokratların seçime dair genel tutumunu gösterdiğini düşünüyorum.
Tehlike, tüm bu erkeklerin cinsiyetçi hale geldiğini ve nefrete sürüklendiklerini düşünmeleri. Tehlike, Demokratların sadece patriyarkaya ve toksik erkekliğe saldırmaya devam etmeleri gerektiğini düşünmeleri. Bu felaket olur.
Bunun yerine, genç erkeklere kendilerine hitap eden bir gündem sunduklarını göstermeliler. Erkekler arasında popüler olmayan öğrenci borçlarını silme politikası üzerine durmak yerine, ticaret okulları ve sanayi işlerini daha fazla vurgulamalılar. Umarım, erkekleri yeniden kazanmak için onları doğrudan hedefleyerek, kadınların mücadelesine müttefik olarak kazandırmaya çalışmaktan vazgeçmeleri gerektiği sonucuna varırlar. Çünkü bu siyasi teori, denenip yerle bir oldu.
Gerçekten, gerçekten, gerçekten umarım böyle bir sonuca varmazlar.
Zamanında anketlerde sorulan bu soru yüzde 96 destek almıştı ve genç erkekler arasında bu oran daha da yüksek. Sanırım bu erkeklerin gizlice cinsiyetçi ya da ırkçı olup anketçilere bunu söylemedikleri mümkündür, ancak bu kanıtlanamaz bir varsayım olur; bunu bilemeyiz. Eğer Demokratlar bu sonuca varırlarsa ve bunun nedeni olarak kadın aday gösterilmesini öne sürerlerse, bu yanlış bir sonuç olur. Ampirik olarak da. Bu, ihtiyaç duydukları erkek seçmenleri aşağılar ve kadın politikacıların kariyerlerini belki uzun süreliğine engeller.