Vatanı milleti Sakarya’ya götürüp sağ salim gelebildik mi hiç?

Teknik, taktik, analizlik maç değil bu. Keşke oyuncu değişikliği, keşke Salih, keşke Cenk, keşke beşli defans falan hikâye. Üzgünüz ve her üzgün insan gibi suçlayacak birilerini arıyoruz. Üzülmeliyiz doğru. Kaçırdık bir şeyleri. Golleri, fırsatları, umutları, hayalleri…

Ama önce öfkeliydik. İtiraf edelim hepimiz öyleydik. Ben Merih’e kızıyordum mesela. Gitti herkesin takımını birilerinin takımı haline getirdi. Düpedüz, bir siyasi hareketin simgesi olan bir işaret yaptı, gönlü o tarafta olmayan herkesi elinin tersiyle itti. Bırakın şu safsata lafları. Neymiş efendim, kurt işareti Türk olmanın işaretiymiş. Milliyetçilerin huyudur, kendilerini bir ideolojik hareket olarak tanımlamazlar. Eşyanın tabiatı diye iddia ederler. Sonra da aynı tabiatla yakarlar, yıkarlar, vurup kırıp parçalarlar ve bunu hassas oldukları için yaptıklarını söylerler. Yaşı benden küçük bir el işaretini gidip Türklüğe yamamaya inanacak kimse yok. Kimse gelenek icat etmesin lütfen.

Ama Merih’ten daha çok UEFA’ya kızgınım. Bizimkilerin bir türlü başaramadığı şeyi onlar başardı. Verdikleri çifte standartlı, saçma sapan cezayla, korkutucu, tarihi şiddetle dolu bir simgeyi hiç olmadığı ölçüde yaygınlaştırdılar. Sözde engellemeye çalışırken hiç olmadığı kadar meşrulaştırdılar.

Teşekkürler ‘Bizim Çocuklar’

O yüzden benim gönül mesafem çok düştü maç öncesi. Düğünde zorla oynatılan oğlan/kız tarafı gibiydim. İzliyordum ama bin bir naz-niyaz. Sonra maç bir başladı. Çehresi değişti işin. Bu çocukların hakikaten bir sevimliliği, bir olumluluğu var. Daha da önemlisi içten, yürekten bir oyunu var. Bırakın kaçanları, onca çabayı falan. Dün onca itiraz edilecek hakem kararı varken birine parmak salladılar mı? Hiç abarttılar mı? Oyunlarının/ekmeklerinin peşinde bunlar.

Simge isimleri düşünün. Hakan Çalhanoğlu zorbalık yapmayan ilk milli takım kaptanı olabilir.  Arda’yı, Kenan’ı görüp de suratına gülümseme oturmayan kimse yoktur. Barış Alper’i, Ferdi Kadıoğlu’nu takdir etmeyen de yoktur. Şirin bu takım. İyi bu takım. Daha da önemlisi iyi geliyor bu takım.

Dün kazanılabilir miydi? Tabii ki! Şans biraz yanımızda olsa, Montella biraz daha az dediğim dedik olsa, Hollanda kalecisi Verbruggen bu kadar iyi olmasa, hakem bazı pozisyonlarda daha acımasız olsa olurdu bu iş. Ama olmasa da oldu. Bu takım neticede görevini layıkıyla tamamladı.

Futbol skor oyunu. O yüzden şunu sormak gerek. Merih o işareti iyi ki yaptı diyenler… Emin misiniz? Bu maç hamasetle alınır diyenler… Emin misiniz? Vatanı milleti Sakarya’ya götürdüğünüzde ne zaman sağ salim dönebildiniz? Hatırlayan var mı?

O yüzden hepimiz kaybettik. Ama en çok siz kaybettiniz. Umarım farkına varırsınız.

Yazımızı güzelleştirdiniz, her şey için teşekkürler…