Bu yıl Grammy ödüllerine yeni bir kategori eklendi.

“Melodik RAP…”

Bizde bunu en iyi uygulayan Hip Hop sanatçısı  Norm Ender…

Hip Hop’a çok güçlü melodik bir yapı getirdi.

Aslında bu tarz eskiden beri deneniyor. Çok iyi bilinen melodi yapısı kuvvetli şarkıları RAP bölümlerle birleştirmek….

Mesela Kendrick  Lamar’ın 1.2 milyar kere dinlenen şarkısı “Money Trees böyle bir şarkı…

Ama özellikle Amerikalı hip hopçular son zamanlarda işin boyutunu genişletti.

Avrupa’nın en romantik şarkılarına sardılar.

Son örneği de  son üç yılın en hızlı yükselen Hip Hop ve Raggeton ismi  Bad Bunny’nin( Kötü Tavşan Kardeş) geçen hafta çıkan “Monaco” isimli şarkısı.

Charles Aznavour’un streaming platformlarında en çok dinlenen şarkısı “Hier Encore”u rap haline getirdi…

1964 yılında çıkan bu şarkı aynı zamanda dünyada da en çok bilinen Fransız parçalarından biri oldu.

Charles Aznavour bu şarkıyı 40 yaşına girdiğinde yazmıştı ve bir erkeğin hayat muhasebesini çıkardığı ilk yıl gibi hafızalarımıza kazınmıştı.

“Daha dün 20 yaşındaydım ve zamanı okşuyordum” diye başlayan sözler bizim neslimiz erkeklerinin kadınların kulağına en çok fısıldadığı sözlerden biri olmuştu.

Çok özel bir yeri vardır yani bu şarkının bizlerin romantik katalogunda…

Paul Anka bu şarkıyı “Yesterday When I Was Young” adıyla aranje etti ve Frank Sinatra’ya verdi…

Ve böylece bu Fransız şarkı bütün dünyanın şarkısı haline geldi.

Frank Sinatra’nın parlattığı öteki Fransız şarkısı ise Claude François’ın “Comme d”Habitude” adlı parçasıydı.

Onu  “My Way” adıyla İngilizce söyleyince o da 50’li, 60’lı yaşlarımızdan itibaren “Ölüme hazırlık” hafızamıza girdi.

Çünkü hepimiz arkamızda aynı cümleyi bırakmak için sıraya girdik artık:

“Bu hayatı kendi çizdiğimiz yolda yürüdük…”

Rahmetli  Ufuk Güldemir’in  cenazesinde çalınmasını istediği şarkı buydu.

Ve öyle de yapıldı…

Unutmayalım ki Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın  da en sevdiği şarkılardan biri buydu.

Bunun hikayesini de yazmıştım, birazdan hatırlatacağım yeniden o mülakatı.

Ama önce Selçuk Yöntem’le meselemizi halledelim.

Bad Bunny’nin geçen hafta çıkan yeni şarkısının adı “Monaco..”

Şarkı Aznavour’un Hier Encore şarkısının girişindeki yaylı sazlar partisyonu ile başlıyor…

Sonra Bad Bunny giriyor ve damardan en klasik, en pür  haliyle bir rap partisyon patlıyor.

Sonra araya yine Aznavour’un kendi en klasik yorumuyla bir bölüm dinliyoruz.

Tam çıkaramadım, ama galiba sesi Aznavour’a çok benzeyen biri söylüyor…

Ben şarkıyı sevdim…Tabii her hip hop dinleyişimde içimdeki muzır hergele hala  uyanıyor ve ve şarkıyı anında Selçuk Yöndem’e gönderiyorum.

Artık iyi biliyorsunuz. Ne de olsa Zühal Olcay’ın eski eşi. Zuhal  harika bir şarkıcı, Selçuk çok iyi bir müzik dinleyicisidir.

Ancak bazı yeni müzik tarzlarını bir türlü sevemez.

Müzik muhafazakarıdır yani…

Eminim bu günlerde Beatles’ın yeniden düzenlenen “Now And Then” şarkısıyla acaip nostalji yapıyor,  iç geçirip iç geçirip içiyordur Upper Cihangir’de…

Ne zaman böyle bir şarkı göndersem Selçuk çok nazik biçimde şu cevabı verir:

“Ertuğrul ben bir türlü beğenemiyorum bu şarkıları…”

Bu defa durum çok farklı oldu…

Aslında ne tür şarkıları sevdiğini çok iyi biliyorum ama domuzuna domuzuna damarına basmak da hoşuma gidiyor.

İşte o nazik Selçuk, Charles Aznavour gibi damarlarına işlemiş bir sanatçının kim bilir hayatının kaç mutlu ve ızdıraplı  gecesinin fon müziği olmuş “Hier Encore” söz konusu olunca resmen çıldırdı.

İznini alarak yazışmalarımızı aynen aktarıyorum…

SELÇUK: Charles Aznavour’a tecavüz etmişler rezalet  bu Ertuğrul.

BEN: Yeni normal bu Selçuk, alışacaksın.

SELÇUK: Yok öyle yeni normal, sen buna nasıl katlanıyorsun inanılır gibi değil.

BEN: Selçuk ben her günü yeniden yaşıyorum.

SELÇUK: Charles Aznavour’u Berlin’de verdiği 90 yaş konserinde izlemiştim. Yaşasa isyan ederdi buna…

BEN: Ben de onu 94 yaşında Moskova’da Kremlin’de Sovyet Komünist Partisi kongrelerinin yapıldığı salonda izlemiştim. Ölümle dalga geçiyordu.

SELÇUK: Adamın kemikleri sızlıyordur vallahi…

BEN: Senin Salieri’nin kemikleri Mozart’ı dinlerken, ölmeden hayattayken bile  sızlıyordu. Sen bugün sahnede Salieri’yi daha fazla yaşatıyorsun ama müzikte Mozart daha fazla yaşıyor. Bak sana bazı rakamlar vereyim. Mozart’ın 21 numaralı Piano Konçertosu 80 milyon kere dinlenmiş. Salieri’nin en çok dinlenen parçası Sinfonia in D Major ise sadece 1 milyon… Charles Aznavour’un Hier Encore şarkısı 59 yıllık. Spotify’da 69 milyon kere dinlenmiş. Aznavour’un en çok dinlenen şarkısı bu. Bad Bunny”nin onun şarkısından yaptığı “Monaco” daha bir haftalık ve 170 milyon kere dinlenmiş.

SELÇUK: Ne yapalım müzikten anlayan insanlar azınlık oldu.

Böylece Selçuk’la bir dahaki hip hop polemiğinde buluşmak üzere vedalaştık.

Dünkü yazımda İstanbul Hava Limanında işaret levhalarında sadece “Mescid” yazdığını, başka inançların insanlarının da düşünülerek niye “Prayer Room” yani “İbadet Odası” yazmadığını sormuştum.

İGA Kurumsal İletişim Direktörü  Gökhan Şengül bir açıklama gönderdi. Aynen aktarıyorum:

“Hava limanımızda öteki Semavi dinlere ait dua odalarının yerlerini gösteren tabelalarımız mevcut. Ama tabi ki mescid yönlendirmelerimiz biraz daha fazla.  F pier bagaj alım katı, yolcu karşılama katında bu odaların kapısında tabelalar var.”

Bunu öğrendiğime sevindim. Ancak ben İstanbul Hava limanını en çok kullanan yolculardan biriyim ve bugüne kadar ana yollarda hiç bu tabelalardan görmedim. Ana yollarda sadece “Mescid” tabelaları var. Bunların hepsinin yerine “Prayer Room” tabelası koymak daha doğru olmaz mı? Mesela Münih Hava limanında bütün tabelaların üzerinde sadece “Prayer Room” yazıyor. Yani hiçbir yerde “Chapelle” gibi bir ifade yok. Nitekim Dalaman Hava limanında da sadece “Prayer Room” ifadesi var. …

Ancak öteki dinler için de ibadet odalarının bulunması çok güzel ve yerinde bir karar. Kutlarım.