Yönetmen Jeunet bizimle kafa buluyor: Yoksa Amelie KGB ajanı mı?
Yönetmen Burak Çevik son filmi 'Unutma Biçimleri'nin Türkiye'deki ilk gösterimini İstanbul Modern'de yaptıktan sonra 14 yıl boyunca bir daha hiçbir yerde göstermeyecek. Film bu süre içerisinde İstanbul Modern'de saklı kalacak. Bu ilginç girişimin sebebi seyirciye farklı bir deneyim sunmak!
Yönetmen Burak Çevik’ten ilginç bir girişim… Çevik, Berlin Film Festivali’nde dünya prömiyerini yapan ‘Unutma Biçimleri’ adlı filminin Türkiye’deki ilk gösterimini İstanbul Modern’de yaptıktan sonra 14 yıl boyunca hiçbir yerde göstermeyeceğini açıkladı. 17 Haziran’da saat 17.00 İstanbul Modern Sinema’da yapılacak gösterimin ardından film 14 yıl boyunca İstanbul Modern’de saklı kalacak.
Bu ilginç denemenin sebebi filmle ilgili. Erdem Şenocak ve Nesrin Uçarlar’ın ‘Unutma Biçimleri’ bir çiftin, ayrılıklarından 14 yıl sonra bir araya gelip ilişkilerini ve onu neden bitirdiklerini hatırlamaya çalışmasıyla ilgili. Film boyunca onların bugün hatırladıklarıyla geçmişte söyledikleri ve hatta gördükleri rüyalar birbirinin içine geçiyor. Yönetmen de bu sırada kendi haznesindeki imgelerle, kaydettiği mekânların hafızası üzerinden başka bir şeyi hatırlamaya çalışıyor. Terk edilmiş bir binanın arta kalan enkazına bakarak ya da donmuş bir gölün ortasına açılmış bir delikten, belki hatta karanlık bir odayı fenerle tarayarak filmde kaybettiği bir şeyi bulmak istiyor.
Yönetmen Çevik böyle ilginç bir deneme girişme sebebini şöyle açıklıyor: “İstanbul Modern’in inşaatını ayağımda inşaat çizmesi, başımda baret gezerken, uzun zamandır üzerinde çalıştığım Unutma Biçimleri’nin gösterilmesi ve saklı kalması için en uygun yer olduğunu hissettim. Aklımda Renzo Piano’nun denizi her yerden görmeni sağlayan saydam binasının içinde bir kara kutuyu çağrıştıran hard diskte 14 yıl saklı kalması fikri belirdi. Filmin hafızayla olan ilişkisini ve sorguladığı şeyleri gösterim pratiği aracılığıyla da seyirciye deneyimletebilir miyiz? Esas soru buydu.”
Çevik’in filmde unutmanın yaratıcı gücünü kullanarak soyut ve nostaljik bir duygu ürettiğini belirten İstanbul Modern Film Küratörü, Müge Turan, “Film 14 yıl boyunca ziyaretçisiyle buluşmuş İstanbul Modern’in Antrepo binasının tarihini aynalayarak bir çiftin 14 yıllık ayrılık ilişkisi üzerinden hafızadaki boşlukları dolduruyor. Çiftin diyaloglarına antik harabelerden, terk edilmiş veya İstanbul Modern’in henüz inşa edilmemiş binası gibi mekânlardan görüntüler eşlik ediyor. Çevik filmin belleğini aktif olarak çalıştırarak derinlerde bir yerde, yine sinemanın kendisini anlamaya çalışıyor” diyor.