Ölenle ölünmüyor: Brian Cox, Succession’u aşamıyor
Böyle veda görülmedi: ‘Succesion’ın finali 3 milyon insan izledi
Geçen hafta ekranlara veda eden 'Succession' final bölümüyle 2.9 milyon izleyiciye ulaştı. HBO'nun efsane dizisinin yazarlarından Georgia Pritchett bir yazı kaleme aldı ve dizinin senaryosuna dair ayrıntılarını paylaştı. Bir de haber paylaştı, sevilen dizinin devamı ya da yan hikayesi olmayacak.
Roy ailesi ve devasa şirketleri Waystar Royco'nun akıbetine dair sorular final bölümüyle nihayet yanıtlandı. Not: Bu yazı ‘Succession’a dair bilgiler içermektedir.
‘Succession’ın pilot bölümü, Donald Trump’ın başkan seçildiği Kasım 2016’da New York’ta çekildi. O sırada ben Los Angeles’ta ünlü komedi dizisi Veep’in ‘Georgia’ adlı bölümünü çekiyordum. Bu bölüm, eski Sovyet cumhuriyetlerinden biri olan Gürcistan’da gerçekleşen ilk “özgür” demokratik seçimleri konu alıyordu. Muhalefet, insan sayısından daha fazla oy alıyordu. Hayali karakterlerimizin sonuçları inanamazlıkla dinlerken, ben gerçek sonuçları inanamazlıkla dinliyordum. O sırada üzerimde ‘I’m with her’ (Onunla beraberim) yazılı bir tişört vardı.
Birkaç ay sonra, geçmişte çeşitli komedi şovlarında birlikte çalıştığım Jesse Armstrong beni yeni dizisi için yazım ekibine dahil etmek için (ki HBO tarafından görevlendirilmişti) içinde bulunduğum sonsuz umutsuzluk çukurumdan (ve evimden) çıkmayı teklif etti.
‘Succession’ın final bölümü 2.9 milyon izleyiciye ulaştı.
Armstrong’ın ‘Succession’ orijinal yazım ekibi büyük ölçüde İngiliz komedi yazarlarından oluşuyordu. Kirli sakallı bu İngiliz grubun, gösterişli ve yüksek kaliteli bir New York dramasını başarılı bir şekilde yapabilip yapamayacağı konusunda bazı çevrelerin şüpheleri vardı. Ve birçok açıdan, yapamadık. Birinci sezonun ilk birkaç bölümünün senaryolarını teslim ettikten sonra HBO hızla bir süper zengin danışman tuttu. Bu danışmanın görevi milyarder olmanın ne demek olduğunu, sandviçleri başkaları tarafından ödendiğinde sevinen bir gruba açıklamaktı.
Bize zengin insanların pardesüsüz dolaştığını söylediler. Ayakkabıları sadece halıya değer, arabalarından jetlerine, binalarına geçerken hiçbir sorun yaşamadan, rahatça ederlermiş. Ayrıca, bu çok önemli bir noktaydı, helikopterden inerken bile eğilmezlermiş.
İlk sezonda, Şükran Günü temalı bir bölüm yazdım. Zengin danışman, beni sert bir şekilde eleştirdi. Logan’ın karısı Marcia için yazdığım bir replik vardı, öğle yemeğinin hazır olduğunu duyuruyordu. Ancak, zengin insanlar yemekle ilgili duyurular yapmazlarmış. Hatta mutfaklarının nerede olduğunu bile bilmez ve kesinlikle “Kim daha fazla Brüksel lahanası istiyor?” diyerek sofradakilere seslenmezmiş.
Bu eleştirilere uyarak olarak başka bir taslak yazdım. Bu taslak zengin danışmanı daha da öfkelendirdi. “Bu da nereden çıktı?Hizmetçilerin, hizmetçi üniformalarıyla dolaşacağı fikri nereden çıktı?”
Biraz düşündüm. Tom ve Jerry bölümleri ya da porno filmler iyi bir cevap gibi görünmüyordu. Görünüşe göre, zengin insanların yanlarında şık genç adamların şino ve polo gömleklerle hizmet ettikleri bir sistem var. Hatta her şeyi organize eden bir ajansları bile var. Peçete halkasından bahsettiğim cümlelere hiç değinmiyorum bile. Sadece Logan. Roy bile kullandığı dilden utanırdı, öyle diyeyim.
Yazar odaları, grup terapisi, atıştırmalıklar ve itirafların garip bir karışımıdır. Fikirleri paylaşırsınız, aynı zamanda sırlarınızı, korkularınızı ve küçük düşmelerinizi de umutla paylaşırsınız. Burada amaç bellidir, belki dizinin bir karakteri aracılığıyla bunları açığa çıkarırsınız. Güne önceki gece ne yaptığımızı ve ne yediğimizi anlatarak başlardık. Bu anlatılar, yazarın Yoko Ono’nun köpeğinin vaftiz babası olduğu için yıldızlarla dolu bir partiye gittiğiyle ilgili uzun, egzotik hikayelerden (Amerikalı yazarlardan biri anlatmıştı) ya da Hiçbir şey. Patates” (İngiliz yazarlardan biri anlatmıştı) şeklindeki daha kısa anekdotlara kadar uzanırdı. İlk sezonu yazarken, diziyi kimsenin izlemeyeceği inancıyla yazdık. Ve gerçekten de kimsenin izlemediğini gördük. İkinci sezon da aynı şekilde. İnsanların gerçekten dikkat etmeye başlaması için küresel bir salgın ve dünya nüfusunun evde ne yapabileceğini düşünmesi gerekiyordu.
Succession yıldızlarından Sarah Snook ve Brian Cox, baba kız rolündeydi.
Son sezonu yazarken insanların izlediğini biliyorduk. Bölümleri planladığımızda “Logan ölür” yazmaya cesaret edemedik, çünkü biri görüp basına sızdırabilirdi. Bunun yerine, kod yerine geçen bir kelime kullandık: Larry David. Üçüncü bölüm eğlenceli bir bölüm gibi görünüyordu: Connor’ın düğünü, Larry David.
Senaryo yazıldıktan sonra, ‘Succession’ın bir sezonunu çekmek dokuz ay sürerdi. Bu, erken kalkma, dondurucu günler ve gece çekimleriyle dolu dokuz ay demek… Saatlerce beklemek. Jeremy Strong, Kieran Culkin ve Sarah Snook, sadece pilot bölümden bu yana sahip oldukları çocuklarla neredeyse bir Succession Babies futbol takımı kurabilirler. Armstrong’ın yaratımının harika bir yanı, her karakterin bir spin-off’u (devam hikayesi) hak etmesidir. Hepsi daha fazla keşfedilmeyi hak eder. Kim Colin’in bir sezonunu izlemek istemez ki? Ya da Stewy’nin? Ya da Gerri ve Roman’ın? Ancak sanırım bu olmayacak.
Son sezon yazmak üzücü ve düşündürücüydü. Sanırım Armstrong ve yazarlar, “öncülün vaadi”ni yerine getirme zorunluluğu hissettiler. Birisinin devralmasının fikri başlığın içinde zımnen mevcuttu. Bu keşfi araştırmamak yanlış olurdu. Bir tesadüf eseri, Larry David’in kendi kendini Larry David ettiği ve çocuklarının ekranlarımızda taht için savaşmaya başladığı sırada – İngiltere’de, Kral Charles da aile şirketini devralıyordu.
Logan Roy, herhangi birisinin kendisini takip etmesi fikrinden hiç rahat değildi, bu kişi doğal bir varis bile olsa. Bazı şirketlerin yönetim kurulu başkalarının şirketlerini edinmesini veya kontrolünü ele geçirmesini engellemek için bir “zehirli hap” kullanır. Logan’ın durumunda, bunun gerekli olmadığı çünkü etkili bir şekilde çocuklarının DNA’sına bir “zehirli hap” yerleştirmişti. Bir arada kalabilseler, birbirlerine güvenebilseler kazanabilirlerdi. Ancak babalarının mirası, bir arada durmalarını ve birbirlerine güvenmelerini engelledi.
Çekimlerin son haftalarında, sette somut bir kayıp hissi, neredeyse hüzün vardı. Oyuncu kadrosu ve ekip, özel bir şeyin parçası olduklarını ve sonunun gelmesine üzüldüklerini hissettiler. Ve gelecek konusunda endişeliydiler. Ve tam bir döngü tamamlanmıştı. Çekimler sırasında arka planda derinlemesine rahatsız edici bir başkanlık seçimi yaşanırken, şovun son birkaç bölümünde de bu odaktaydı. Logan’ın mirası, sağcı medyanın tehlikeli yanılsamalarının toksik ve uzun menzilli olduğunu gösterdi. İki şımarık çocuk arasındaki bir yumruklaşmadan çok daha önemliydi. Ve şimdi, 2024’te başka bir endişe verici seçim yaklaşıyor.
Succession’a büyük veda
2018’de başlayan ‘Succession’ dört sezonun ardından ekranlara veda etti. HBO dizisinin finali merakla bekleniyordu. Sezonlar boyunca merak edilen sorunun da yanıtlandığı bölüm, yayıncı HBO’nun açıklamasına göre 2.9 milyon izleyiciye ulaştı. Bu rakamlar dizinin 39 bölümlük yayın hayatındaki en yüksek reytinge işaret ediyor.
Yaratıcılığını Jesse Armstrong’un üstlendiği Emmy ödüllü ‘Succession’ın kadrosunda Jeremy Strong, Sarah Snook, Brian Cox, Kieran Culkin, Nicholas Braun, Matthew Macfadyen ve Alan Ruck gibi isimler yer alıyordu. 2022 Altın Küre’de En İyi Dizi dahil toplam beş ödül kazanan dizi, ayrıca 13 Emmy Ödülü’ne sahip. ‘Succession’ ilk iki sezonuyla Blu TV’de izlenebilir.
Oyunlar ve Bulmacalar